مقایسه تاثیر پماد کالاندولا و بتامتازون در پیشگیری از درماتیت رادیاسیون: یک مطالعه آینده نگر

درماتیت حاد رادیاسیون یکی از عوارض شایع پرتو درمانی در بسیاری از سرطانها، از جمله سرطان پستان می باشد. علیرغم شیوع بالای درماتیت حاد رادیاسیون، مطالعات اندکی برای پیشگیری از این عارضه با درمان های موضعی انجام گرفته است. علیرغم ارزش کورتیکواستروییدهای موضعی، بعلت نگرانی از عوارض، معمولا از آنها در کار بالینی استفاده نمی شود. این کارآزمایی برای یافتن درمان جدیدی با تاثیری مشابه کورتیکواستروییدها و بدون عوارض جانبی آنها انجام شد.
در این کارآزمایی بیماران 73-30 ساله با تشخیص سرطان پستان که پرتودرمانی پستان برای آنها در نظر گرفته شده بود، وارد طرح شدند. دوز دریافتی در بیماران با جراحی رادیکال مودیفیه 50 گری در پنج هفته و در بیماران با جراحی کنسرواتیو 60 گری در شش هفته در فراکشنهای 200 سانتی گری بود. در مجموع 60 بیمار بطور تصادفی به دو گروه بتامتازون (30) و کالاندولا (30) تقیسم شدند. به یک گروه پماد بتامتازون و به گروه دیگر پماد کالاندولا تجویز شد. بیماران دارو را از روز اول شروع درمان تا یکماه پس از خاتمه درمان روزانه دو بار در محل پرتودرمانی استفاده کردند. ویزیت بیماران بطور هفتگی و نیز یکماه پس از خاتمه درمان انجام شد و یافته ها در پرسشنامه ثبت گردید.
میانگین زمانی بروز درماتیت در دو گروه بتامتازون و کالاندولا به ترتیب 3.7 و 3.87 (هفته) بود. حداکثر شدت درماتیت در طول درمان در گروه بتامتازون گرید صفر %6.7، یک %73.3، دو %16.7، سه 0% و چهار %3.3 و در گروه کالاندولا به ترتیب گرید صفر %13.3، یک 67%، دو %16.7، سه 0% و چهار %3.3 بود (P<0.762) که اختلاف آماری معنی داری نداشت. میزان بروز سمپتوم هایی مانند خارش، سوزش و درد هم در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت.
پماد کالاندولا در کاهش شدت درماتیت حاد رادیاسیون دارای تاثیری معادل بتامتازون است و در عین حال عوارض دراز مدت کورتیکواستروییدها را ندارد.