شیوع عود زایمان زودرس و عوامل مؤثر بر آن در سه بیمارستان دانشگاهی تهران

زایمان زودرس به زایمان قبل از هفته 37 حاملگی اطلاق می شود و احتمال عود آن در حاملگی های بعدی حدود 8-6% می باشد. سابقه وضع حمل زودرس ارتباط مستقیمی با زایمان زودرس بعدی دارد. بزرگترین علت مرگ نوزادان در کشورهای پیشرفته تولد نارس است اما مهمتر از آن ناتوانی های ماندگار در نوزادان بازمانده نارس است که این مساله برای خانواده و جامعه مشکلات اقتصادی زیادی را ایجاد می کند. پس با یافتن عوامل موثر در عود می توان از شیوع این عارضه اجتناب ناپذیر پیشگیری کرد. هدف این مطالعه بررسی عوامل خطر برای عود زایمان زودرس در میان زنان با سابقه زایمان زودرس قبلی است.
در این مطالعه که به روش شاهد موردی آینده نگر انجام شد مراجعین به سه بیمارستان دانشگاهی بزرگ شامل بیمارستان امام خمینی، شریعتی و میرزا کوچک خان در فاصله سال های 82-1381 مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه کلیه خانم ها با سابقه زایمان زودرس (36-22 هفته(بودند و معیارهای خروج زایمان شکم اول و مواردی بودند که ختم حاملگی به علت اندیکاسیون پزشکی انجام شده بود. اطلاعات جمع آوری شده در برنامه SPSS ویراست 10 وارد شده و آنالیز آماری با استفاده از T-test, X2 انجام گرفت.
از مجموع 6537 مورد زایمان انجام شده در این سه مرکز 539 مورد زایمان های زودرسی بودند که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، که از این تعداد 47 مور آن عود زایمان زودرس بود)گروه مورد(و 492 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. شیوع عود زایمان زودرس %8.7 بود.
اشکالات آناتومیک رحم، بیماری های زمینه ای مادر از قبیل قلبی، کلیوی، تیروئیدی و نیز گروه خونی A با عود زایمان زودرس رابطه معنی دار داشتند.