تومورهای کبد در اطفال؛ مطالعه ده ساله در مرکز طبی کودکان

در این مطالعه فراوانی، هیستو پاتولوژی و پیش آگهی تومورهای بدخیم اولیه کبد در کودکان بررسی می شود.
این مطالعه به روش توصیفی و گذشته نگر با جمع آوری اطلاعات کلینیکی، رادیولوژی و پاتولوژیک با تمرکز بیشتر روی فراوانی، اتیولوژی و پیش آگهی بوده است.
طی مدت ده سال (1375-1384)، 30 کودک که با احتمال تومور کبد به مرکز طبی کودکان معرفی شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. سن بیماران از سه ماه تا 12 سال و میانگین سنی آنها 3.8 سال بود.
18 بیمار (60%) مذکر و 12 بیمار (40%) مونث بودند. از کل 30 بیمار، 17 بیمار (55.66%) هپاتوبلاستوم داشتند که از این تعداد، 13 بیمار مذکر و چهار بیمار مونث و در سنین شش ماه تا پنج سال بودند. چهار بیمار (13.33%) مبتلا به نروبلاستوما بودند. سه بیمار (10%) هپاتوسل کارسینوم (HCC) داشتند که هر سه نفر HbasAg+ بودند. دو بیمار (6.66%) هامارتوم مزانشیمال، دو بیمار (6.66%) همانژیوما و دو بیمار (6.66%) رابدومیوسارکوم و لیومیوسارکوم سلول های جدار مجرای صفراوی داشتند. بزرگی شکم و هپاتومگالی در 100% بیماران وجود داشت. زردی پوست و مخاط در دو مورد وجود داشت. آلفا- فیتوپروتئین سرم بیش از 500 ng/ml در 17 مورد (56.66%) بود. تمام بیماران تحت درمان های اختصاصی قرار گرفتند. طول عمر سه ساله در مورد هپاتوبلاستوم 65% و برای %2 HCC بود.
از پروتکل های درمانی خاص موجب بهبود 80% طول عمر شده و شیمی درمانی قبل از جراحی موجب برداشتن کامل تومور می شود.