بروسلوز: یافته های بالینی، آزمایشگاهی و درمان آن در کودکان بستری در مرکز طبی کودکان تهران

بروسلوز بیماری مشترک انسان و حیوان و از جمله بیماری های اندمیک ایران است. هدف از این مطالعه تعیین علایم بالینی، یافته های آزمایشگاهی و نحوه درمان کودکان مبتلا به بروسلوزیس بستری در مرکز طبی کودکان از سال 1367 تا 1380 بود.
در یک مطالعه متکی بر داده های موجود اطلاعات مورد نظر از پرونده 44 بیمار که طی سالهای 1367-80 در مرکز طبی کودکان با تشخیص بروسلوز بستری شده بودند استخراج و تجزیه و تحلیل شد.
از کل 44 بیمار مورد مطالعه %65.9 مذکر بودند. سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه در %65.9 موارد دیده شد. سابقه خانوادگی بروسلوز در %20.4 بیماران وجود داشت. یافته های بالینی شایع بیماران شامل آرترالژی (%79.5)، تب (%77.4) بی اشتهایی (%61.4) و تعریق (%52.3)، اسپلنومگالی، هپاتومگالی و لنفادنوپاتی %13.6)، %34.1، (%43.2 بود. در بررسی آزمایشگاهی آنمی (%56.8)، لوکوپنی (%31.8)، ترومبوسیتوپنی (%9.1) در بیماران دیده شد نتیجه تست رایت در %97.7 بیماران مثبت بود. کشت خون و کشت مغز استخوان به ترتیب در %30 و %50 موارد درخواستی مثبت بود. رژیم درمانی مورد استفاده در اکثر بیماران (%68.1) کوتریموکسازول باضافه ریفامپین یا جنتامایسین بود و در 6 مورد (%13.6) عود مشاهده شد.
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به شیوع سنی بیماران و یافته های بدست آمده توصیه می شود که در کودکان بالای دو سال با تب و درد مفاصل حتی در صورت منفی بودن سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه باید به فکر بیماری بروسلوز باشیم.