ترجمه و بومی سازی پرسشنامه پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت (KOOS) و بررسی تکرار پذیری نسخه فارسی در ایرانیان مبتلا به استئوآرتریت زانو

دستیابی به یک وسیله ارزیابی تکرار پذیر جهت بررسی کیفیت زندگی ایرانیان مبتلا به استئوآرتریت از طریق ترجمه و بومی سازی پرسشنامه پیامد صدمات زانو و استئوآرتریت (KOOS) و بررسی تکرارپذیری آن در ایرانیان مبتلا به استئوآرتریت هدف این مطالعه است.
تحقیق حاضر یک مطالعه غیرتجربی از نوع متدولوژیک می باشد. پرسشنامه KOOS طی سه مرحله طبق روش IQOLA به زبان فارسی ترجمه و بومی سازی شد و برای بررسی تکرارپذیری، در دو نوبت با فاصله حداکثر یک هفته در اختیار 30 نفر فارسی زبان که طبق تشخیص پزشک مبتلا به استئوآرتریت زانو بودند و با دستور فیزیوتراپی زانوها به کلینیک شهرداری و کلینیک سهروردی مراجعه کرده بودند قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت ساده و غیر احتمالی بود. سپس داده های بدست آمده از لحاظ تکرار پذیری مطلق و نسبی در دفعات آزمون و همخوانی درونی خرده مقیاس ها و همخوانی درونی اعتبار افتراقی در سطح آیتم ها، تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
همخوانی درونی هر یک از خرده مقیاس های پرسشنامه KOOS که توسط ضریب آلفای کرونباخ تخمین زده شده بود، به جز در خرده مقیاس علایم که در حد متوسطی قرارداشت، در سایر زیر مجموعه ها بالا بود (حداقل 0.76) و نشان می داد که آیتم های هر خرده مقیاس یک مفهوم را ارزیابی می کنند. همبستگی هر آیتم با خرده مقیاس خود، بعد از اصلاح همپوشانی، برای آیتم های همه خرده مقیاس ها به جز آیتم های خرده مقیاس علایم، بالاتر از حد مطلوب 0.4 بود که همخوانی درونی خوبی را در سطح آیتم های این خرده مقیاس ها نشان می داد.
شاخص خطای معیار اندازه گیری و ضریب ICC که به ترتیب برای بررسی تکرارپذیری مطلق و نسبی نسخه فارسی پرسشنامه KOOS در دفعات آزمون به کار رفته بودند، تکرارپذیری خوب نسخه فارسی پرسشنامه KOOS را نشان دادند که از مقدار قابل قبول 0.7 بالاتر بود و حداکثر شاخص خطای معیار اندازه گیری 7.44 بود که از حداقل تفاوت قابل درک برای بیمار، که برای پرسشنامه 8 KOOS تا 10 محاسبه شده کمتر بود.
با تهیه نسخه فارسی پرسشنامه KOOS، یک وسیله ارزیابی چند منظوره در اختیار است که می توان با استفاده از آن وضعیت سلامتی و تاثیر درمانهای مختلف را روی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو در کشورمان بررسی نمود. در ضمن برای بهینه سازی پرسشنامه و تناسب بیشتر آن برای ارزیابی بیماران باید خرده مقیاس علایم را مورد اصلاح قرار داد.