عوارض جانبی اهدای خون کامل در اهداکنندگان یزد

سابقه و هدف پاهدای خون در بیشتر موارد بدون هیچ گونه عارضه ای انجام می پذیرد. اما در تعداد محدودی از اهداکنندگان منجر به بروز عوارضی می گردد. تحقیقات نشان داده اند که عوارض جانبی اهدای خون بر بازگشت اهداکننده برای اهدای خون مجدد و جذب اهداکنندگان اثر منفی داشته است. هدف از این مطالعه بررسی واکنش های وازووگال و آسیب های ناحیه بازوی اهداکنندگان در هنگام اهدای خون و تا مدتی پس از آن بود.
مواد وروش ها این مطالعه مقطعی در پایگاه انتقال خون یزد از شهریور 1384 تا دی ماه 1385 انجام گرفت. 1000 اهداکننده به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و از نظر بروز واکنش های وازووگال در هنگام اهدای خون، تا یک ساعت پس از اتمام خون گیری توسط پزشک بررسی شدند. اهداکنندگان سه هفته پس از اهدای خون از نظر بروز آسیب ناحیه بازوی خونگیری مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها در پرسشنامه ثبت و با استفاده از آزمایش های مجذور کا(Chi-square)، دقیق فیشر(fisher exact test)، Anova و T-test تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها فراوانی واکنش های وازووگال 2% با فاصله اطمینان 95% (1/1 تا 9/2 درصد) بود. شایع ترین یافته های ناحیه بازو درد در محل خونگیری(2/8%) و کبودی(7%) بودند. فراوانی هماتوم 4/1% بود و شکایات حسی(7/0%) کمترین فراوانی را داشتند که در مدت یک هفته بهبود می یافتند. شیوع واکنش های وازووگال در اهداکنندگان جوان، بار اول و کم وزن بیشتر بود. بروز عوارض محل خونگیری با جنس و وضعیت اهدا ارتباط معنی داری نداشت.
نتیجه گیری عوارض جانبی اهدای خون در این مطالعه کمتر از سایر مطالعات بود که می تواند به دلیل انتخاب صحیح اهداکنندگان توسط پزشک و وجود کارکنان آموزش دیده و ماهر جهت انجام خونگیری و مراقبت از اهداکنندگان حین اهدای خون باشد.