بررسی رابطه بین متغیرهای وضعیت اقتصادی - اجتماعی خانواده, متغیرهای فردی با پیشرفت ریاضی بر اساس یافته تیمز 2003

تحقیق حاضر به منظور شناسایی متغیرهای پیش بینی کننده پیشرفت ریاضی روی چهار متغیر با استفاده از روش تحلیل مسیر صورت گرفته است. در این پژوهش از داده های به دست آمده از دانش آموزان ایرانی در تیمز 2003 استفاده شده است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد که متغیر خود پنداره ریاضی دانش آموزان ایرانی بر پیشرفت ریاضی آن ها اثری معنادار و مستقیم و بر نگرش نسبت به ریاضی اثری معکوس و معنادار داشته است. همچنین متغیر وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده بر خود پنداره ریاضی و پیشرفت ریاضی اثری معنادار و مستقیم را نشان داده است. متغیر نگرش نسبت به ریاضی بر پیشرفت ریاضی اثری مستقیم و معنادار و نیز جنسیت بر نگرش نسبت به ریاضی اثری معنادار و معکوس داشته است. در این پژوهش اثر متغیرهای وضعیت اقتصادی- اجتماعی بر نگرش نسبت به ریاضی و جنسیت بر خود پنداره ریاضی معنادار نبوده است. همچنین به منظور مقایسه نمرات دانش آموزان در متغیرهای مورد مطالعه، از آزمون t گروه های مستقل استفاده شده است. یافته ها نشان می دهند که تفاوت نمرات دانش آموزان دختر و پسر ایرانی در متغیرهای وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده، خود پنداره ریاضی و پیشرفت ریاضی معنادار نیست، در حالی که در متغیر نگرش نسبت به ریاضی میان نمرات این دانش آموزان در سطح 0.05 تفاوت معنادار است.