بررسی بیان PTS2-EGFP در سلول های CHO و Vero

بررسی انتقال ژن گزارشگر EGFP متصل به سیگنال پپتید هدایت شونده پراکسیزومی نوع دوم به داخل سلول های پستانداران و بهینه سازی روش انتقال ژن از طریق متد لیپوفکشن.
در این آزمایش ها برای بررسی توانایی جذب DNA از دو رده سلولی CHO و Vero استفاده شد که برای به دست آوردن بهترین شرایط ترانسفکشن، دو غلظت از DNA (0.5 و 1 میکروگرم) در زمان های انکوباسیون 3 و 6 ساعت بررسی شدند. پلاسمید مورد استفاده، پلاسمید بیانی PUCD2 بود که حامل ژن EGFP همراه با سیگنال پپتید هدایت شونده پراکسیزومی نوع دوم بود. این سیگنال موجب انتقال پروتئین EGFP به داخل اندامک پراکسیزوم ها شد. در این مطالعه از برنامه آماری SPSS نیز برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.
بیشترین بیان ژن EGFP در سلول های CHO و همین میزان از DNA پس از 6 ساعت انکوباسیون با سلول های Vero به دست آمد.
نتایج نشان می دهد کارایی روش لیپوفکشن وابسته به غلظت DNA و زمان انکوباسیون DNA است. همچنین در غلظت های پایین DNA افزایش زمان انکوباسیون تاثیر چندانی بر میزان ترانسفکشن نداشت.