ارزیابی مقایسه ای آموزش ورزش و توصیه های ارگونومی در درمان کمردرد مزمن: یک مطالعه بالینی تصادفی در پرستاران

هر ساله یک سوم عوارض شغلی را اختلال عضلانی- اسکلتی به خود اختصاص می دهند که کمردرد شایع ترین آنهاست. به رغم مداخله های درمانی زیاد برای درمان کمردرد، هنوز توافق کلی در مورد مؤثرترین روش درمانی وجود ندارد. این تحقیق به مقایسه تاثیر دو روش آموزش ورزش و توصیه های ارگونومی بر کاهش شدت کمردرد و ناتوانی حاصل از آن می پردازد.
هدف از این مطالعه ارزیابی مقایسه ای آموزش ورزش و توصیه های ارگونومیکی در درمان کمر درد مزمن در پرستاران شاغل استان مازندران می باشد.
تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که در آن 236 پرستار دچار کمردرد به طور تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند. در گروه های مورد، به گروه اول، آموزش توأم ورزش و توصیه های ارگونومی به گروه دوم، آموزش ورزش و به گروه سوم توصیه های ارگونومی شد. گروه چهارم به عنوان شاهد انتخاب شدند و مداخله ای دریافت نکردند. شدت درد و ناتوانی ناشی از کمردرد، یک و شش ماه و سپس یکسال پس از مداخله اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد.
میانگین شدت درد و درصد ناتوانی در هر یک از پیگیری ها(1، 3، 6 ماه و سپس یکسال بعد از مداخله) در 4 گروه، با آزمون ANOVA اختلاف معنی دار نشان داد(.(P<0.001 آزمون Repeated Measurements روند بهبود میانگین شدت درد و درصد ناتوانی را در هر سه گروه نشان داد(P<0.01). تفاوت معنی دار در میانگین شدت درد و درصد ناتوانی، در 4 مرحله پیگیری در گروه شاهد دیده نشد. همچنین آزمون Dunnet تفاوت میزان بهبود درد و ناتوانی سه گروه مورد با شاهد را معنی دار نشان دادp<0.0001) در هر مورد).
آموزش ورزش و توصیه های ارگونومیکی می تواند تاثیر معنی دار برکاهش درد و ناتوانی ناشی از کمردرد داشته باشد. بنابراین انجام ورزش های منظم و رعایت اصول ارگونومیک در حین انجام خدمات پرستاری و تاکید بر تداوم آن توصیه می شود.