رابطه بین جو عاطفی خانواده و خلاقیت دانش آموزان کلاس چهارم و پنجم دبستان شهر اصفهان

این تحقیق با هدف بررسی رابطه جو عاطفی خانواده و خلاقیت دانش آموزان (دختر و پسر) چهارم و پنجم دبستان شهر اصفهان در سال تحصیلی 85-1384 انجام گردید. روش مورد استفاده همبستگی بود، لذا برای انتخاب گروه های نمونه، به طریق تصادفی ساده، 90 دانش آموز دختر و 90 دانش آموز پسر انتخاب شدند. برای سنجش خلاقیت دانش آموزان از آزمون تداعی لغات محقق ساخته (میرلوحی، مولوی) و برای سنجش عملکرد خانواده از آزمون مقیاس عملکرد خانواده استفاده شد. روایی و پایایی آزمون مقیاس عملکرد خانواده قبلا به دست آمده بود (83/0). همچنین پایایی آزمون تداعی لغات در این پژوهش محاسبه گردید (79/0) و پاسخ‎ها براساس نظریات تارنس نمره‎گذاری شد (روایی محتوایی). پرسشنامه جمعیت‎شناختی نیز شامل معدل، شغل والدین، تعداد فرزندان، ترتیب تولد و نوع و فضای منزل بود. مقیاس عملکرد خانواده 7 زیرمقیاس داشت: ارتباط، نقش ها، حل مساله، پاسخدهی عاطفی، مشارکت عاطفی، عملکرد کلی و نظارت بر رفتار.
نتایج نشان داد که بین خلاقیت دانش آموزان با پاسخدهی عاطفی و مشارکت عاطفی رابطه معناداری وجود دارد (05/0P<). بین خلاقیت و سایر زیرمقیاس های جو عاطفی خانواده رابطه معناداری وجود نداشت. همچنین خلاقیت در دختران به طور معناداری بیشتر از خلاقیت در پسران بود (05/0P<). از متغیرهای جمعیت شناختی، متغیر معدل با خلاقیت رابطه معناداری داشت (01/0P<). بین سایر متغیرهای فضای منزل، نوع منزل، شغل پدر و مادر، تعداد اعضای خانواده، ترتیب تولد با خلاقیت رابطه معناداری مشاهده نگردید.