بررسی میزان فعالیت کودکان مبتلا به تترالوژی فالوت بعد ازعمل جراحی ترمیم کامل با استفاده از تست ورزش و ارتباط آن با نوع تصحیح جراحی (با یا بدون پیچ ترانس آنولار) تنگی مجرای خروجی بطن راست

تست ورزش تنها وسیله بررسی توانایی فیزیکی درکودکان می باشد. تمام روش های دیگر بررسی قلبی – عروقی در حین استراحت انجام می شوند و بنابراین قادر به دادن اطلاعات در هنگام فعالیت فیزیکی نیستند. شیعترین روش مورد استفاده درتست ورزش کودکان Bruce treadmill protocol می باشد و بهترین راه بررسی توانایی ظرفیت انجام کار (working capacity) استفاده از Maximal exercise است.
در این بررسی ما 40 بیمار را که تحت عمل جراحی کامل بیماری تترالوژی فالوت قرار گرفته بودند، انتخاب کردیم. در 19 بیمار تصحیح جراحی مجرای خروجی بطن راست با استفاده از پیچ ترانس آنولار (transammular patch) و در 21 بیمار تصحیح جراحی بدون استفاده از پیچ ترانس آنولار صورت گرفته بود. تست ورزش بصورت maximal treadmill و با استفاده از پروتکل بروس در این دو گروه از بیماران انجام یافت ونتایج حاصله مورد مقایسه قرار گرفتند.
میزان نارسایی دریچه ریوی (PI) در گروهی که با پیچ ترانس آنولار عمل شده بودند mmHg 8/124 و در گروه دیگر mmHg 132 بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: میزان نارسائی دریچه ریوی و همچنین متوسط حداکثر مقدار فشار خون در دو گروه دارای اختلاف معنی دار آماری بود. اگر چه میزان متوسط ظرفیت انجام کار در گروهی که بدون استفاده از پیچ ترانس آنولار عمل شده بودند، بهتر از گروه دیگر بود اما این تفاوت از نظر آماری فاقد ارزش بود. بهتر بودن نتایج تست ورزش در بیمارانی که بدون استفاده از پیچ ترانس آنولار عمل شده اند در ارتبا با میزان PI و PS پایین تر در این گروه از بیماران می باشد.