تهیه تلقیح ریزو بیومی از سویه های بومی ریزوبیوم برای لوبیا

تلقیح های ریزوبیومی نقش مؤثری در افزایش کارایی تثبیت همزیست نیتروژن و رشد بهینه گیاهان خانواده پروانه آسا دارند و این پژوهش به منظور تولید ترکیب حامل مناسب برای تلقیح ریزوبیومی در لوبیا از ترکیبات کانی و آلی بومی ایران انجام گرفت. در این بررسی کارایی 5 ماده معدنی و آلی و مخلوط هایی از آنها، مجموعا در 15 ترکیب، به لحاظ توانایی نگهداری باکتری ریزوبیوم همزیست لوبیا، مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگی های فیزیکی ترکیبهای حامل بررسی شد. مجموعه ای از باکتری های تثبیت کننده نیتروژن در لوبیا از ارقام بومی این گیاه جداسازی شد و سویه های غیر بومی به صورت کشت خالص از مرکز کلکسیون (CIAT) تهیه گردید. قابلیت نگهداری باکتری ها در حامل با نمونه برداری از بسته ها و شمارش کلنی به طریق تعیین تراکم باکتری های زنده قابل کشت مشخص شد و بقای سویه ها در داخل ترکیب های حامل مناسب طی یک دوره چهار ماهه به اثبات رسید. آزمایشهای قابلیت ایجاد گرهک فعال به دو روش در شرایط سترون (در لوله آزمایش) و در شرایط غیر سترون (در خاک) انجام شد و فعالیت تثبیت نیتروژن در گرهکها به روش تعیین مقدار گرهکها و نیز به روش سنجش احیای استیلن به اتیلن بررسی شد. در نتیجه سویه بومی 1 و سویه بیگانه 7001 به عنوان فعال ترین سویه ها معرفی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بطور کلی حامل های ترکیبی در مقایسه با حامل های تشکیل شده از مواد ساده، قابلیت بهتری داشته و جمعیت بالاتری از ریزبیوم ها (CFU g-1109) را در مدت بیش از 4 ماه حفظ می کند. دو نوع حامل ترکیب یافته از خاک زغال دار، شبه پیت و پرلیت، در لوله آزمایش و دیگری حامل ترکیب یافته از شبه پیت در شرایط غیر سترون در خاک نتایج مطلوبی نشان دادند و تراکم بالایی از ریزوبیوم های فعال را به ترتیب در تراکم CFU g-1 109 و 108 حفظ نمودند. در مقایسه، پس از گذشت 4 ماه تراکم باکتری ها درحامل شبه پیت 107 بار بیش از تراکم آن در حامل های ضعیف نظیر حامل ترکیب یافته از باگاس (D) بوده است.