بررسی درجه ناتوانی گسترش یافته در مبتلایان به اسکلروز متعدد قبل و بعد از درمان با متیل پردنیزولون

اسکلروز متعدد Multiple Sclerosis یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که با صدمه به آکسون ها و الیگودندریتها باعث فلج و اختلال سیستم حسی، به هم خوردن سیستم تعادلی و اختلال اتونوم و فونکسیون های جنسی می شود. این بیماری یک اختلال مزمن عود کننده- فروکش کننده و پیشرونده می باشد که هنوز اتیولوژی دقیق آن ناشناخته باقی مانده است، هرچند که در افراد مستعد از لحاظ ژنتیکی مکانیسم های خود ایمنی که احتمالا توسط عوامل محیطی تحریک می شوند، می توانند نقش بسیار مهمی داشته باشند. بیماری در غالب موارد افراد جوان را درگیر نموده باعث بروز ناتوانی در آنها می گردد. از لحاظ هیستولوژی در MS، به طور معمول مناطق متعدد فاقد میلین همراه با هجوم سلول های التهابی و درگیری آکسون ها مشاهده می شود. تخریب آکسون ها معمولا در ضایعات قدیمی تر دیده می شود هر چند در برخی از ضایعات حاد نیز ممکن است قابل مشاهده باشد. ضایعات آکسون ها در MS پایدار و دایمی بوده و می تواند به دلیل مواد ترشح شده از سلول های التهابی مانند اکسید نیتریک و متالوپروتئینازها باشد. MS با درگیری موضعی سیستم اعصاب مرکزی و یا اعصاب مغزی مانند عصب بینایی مشخص می شود. >>>