ارزیابی فعالیتهای بیولوژیک و ایمنولوژیک لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس

لیپوپلی ساکارید (LPS) بروسلا آبورتوس در تشخیص بیماری تب مالت (بروسلوزیس) و بعنوان یکی از اجزای واکسن زیر واحدی بر علیه این بیماری حائز اهمیت است. بررسی فعالیت بیولوژیک لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس و میزان حفاظت بخشی آن هدف این تحقیق است. . LPSبروسلا آبورتوس با روش ان _ بوتانل استخراج و با روش اولترا سانتریفوژ خالص گردید. لیپوپلی ساکارید بروسلا با تیمار قلیائی سم زدایی شد. میزان سمیت LPSبروسلا در قیاس با شکل سم زدایی شده آن به روش LAL(Limulus Amoebocyte Lysate) و تب زایی در خرگوش بررسی شد. ارزیابی ایمنولوژیک آن در مدل حیوانی با تعیین تیتر آنتی بادی و میزان حفاظت بخشی آن صورت گرفت. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که مقدار آلودگی پروتئینی و اسیدهای نوکلئیک به ترتیب کمتر از 2% و 1% بود. آزمایش تب زایی باμg/ml 10 لیپو پلی ساکارید بروسلا آبورتوس وμg/ml 5/ لیپوپلی ساکارید E.coli مثبت و در مقادیر μg/ml10 و 50 از لیپوپلی ساکارید سم زدایی شده (D-LPS) منفی بود. آزمایش LAL با ng/ml 10 از D-LPS منفی و با ng/ml 04/ لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس مثبت شد. تیتر آنتی بادی گروه دریافت کننده LPS نسبت D-LPS بالاتر بود، و اختلاف معنی داری از نظر حفاظت بخشی بین گروه های دریافت کننده LPS و D-LPS با گروه کنترل منفی وجود داشت (p<0.05) همچنین اختلاف معنی داری از نظر حفاظت بخشی بین گروه دریافت کننده LPS و D-LPS وجود نداشت. (p<0.05)نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان داد که سمیت D-LPS بروسلا آبورتوس بشدت کاهش یافته می توان چندین برابر لیپوپلی ساکارید بروسلا آبرتوس از آن، جهت تحریک سیستم ایمنی بکار برد و توانایی لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس نسبت به لیپوپلی ساکارید E.coli در ایجاد شوک سپتیک بسیار ضعیف تر است و می توان بطور مستقیم از آن بعنوان ایمنوژن استفاده کرد. همچنین حفاظت بخشی LPS و D-LPS احتمالا ناشی از نقش مهم ایمنی همورال در عفونت ثانویه بروسلا می باشد.