رویکرد و نقد دریدا به هنر
نگارنده در این نوشتار بر آن است که ضمن بررسی مفهوم حقیقت ومناسبت آن با هنر از دوران افلاطون تا کنون، رویکرد دریدا به هنر و نقد هنری را با تکیه به آرای اندیشمندانی چون کانت، هایدگر و نیچه، مورد وارسی و مداقه قرار دهد و در این چارچوب، نظریه پاراگون در «نقد قوه حکم کانت» را در بررسی مناسبت میان گستره هنر و ساحت فرا هنری تحلیل و تبیین نماید. برای اثبات موضع بنیان فکنانه دریدا نیز چند اثر هنری را تفسیر نموده و مناسبت میان گستره درون ذات و برون ذات را در حیطه هنر بیان می کند.
حقیقت ، هنر ، محاکات ارزشی ، داوری ، ذوق ، قاب ، اثر هنری ، لوگوس مداری
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.