نتایج عمل جراحی در آب مروارید مادرزادی با نقص کپسول خلفی عدسی

ارزیابی نمای بالینی و نتایج بینایی جراحی آب مروارید در کودکان مبتلا به آب مروارید مادرزادی با نقص کپسول خلفی عدسی یا (pre-existing posterior capsule defects) PPCD.
روش پژوهش: این بررسی بر روی پرونده های 14 چشم از 7 کودک انجام شد که با تشخیص آب مروارید مادرزادی و PPCD تحت عمل جراحی لنزکتومی و ویترکتومی قدامی قرار گرفته بودند. ضایعه عدسی تحت شرایط مردمک کاملا باز و با توجه به یافته های موجود در نمای عدسی دچار آب مروارید تشخیص داده شد. نتایج بینایی و عوارض احتمالی در این چشم ها مورد بررسی قرار گرفت. ثبت تصویر ویدیویی و تبدیل آن به عکس در 3 چشم از 3 بیمار میسر گردید.
بیماران شامل 2 دختر و 5 پسر با متوسط سنی 11.4±4.1 ماه (18-6 ماه) و همگی دچار آب مروارید دو طرفه بودند. در هنگام عمل جراحی، آب مروارید در 4 چشم (2 بیمار) به صورت کامل و در 10 چشم (5 بیمار) به صورت غیرکامل وجود داشت. نمای بالینی PPCD به صورت یک بیضی افقی یا مایل با اندازه تقریبی 4.5-5 میلی متر و همراه با لبه های فیبروزه به پهنای تقریبی یک میلی متر بود و قشر و هسته جنینی عدسی به صورت توده سفید ابر مانندی در جلوی نقص کپسولی دیده می شد. در یک بیمار (دو چشم)، لنز داخل چشمی کار گذاشته شد و در 6 بیمار دیگر (12 چشم) از عینک برای اصلاح آفاکی استفاده گردید. عارضه حین عمل جراحی، محدود به جا به جایی هسته جنینی بسیار نرم به داخل زجاجیه بود که با موفقیت با ویترکتومی قدامی برداشته شد. متوسط پی گیری در این بیماران 12.1±7.1 ماه بود. محور بینایی در همه بیماران، در طول مدت پی گیری، شفاف باقی ماند. در هیچ یک از بیماران، اختلالات ساختمانی در سایر بخش های چشم و نیز هیچ گونه اختلال در سایر قسمت های بدن مشاهده نشد.
آب مروارید مادرزادی می تواند همراه با نقص کپسول خلفی عدسی باشد که تاکنون علتی برای آن شناخته نشده است. تشخیص قبل از عمل و مراقبت از جا به جایی هسته جنینی و یا قشر عدسی به داخل زجاجیه، می تواند از بروز عوارض احتمالی جلوگیری نماید.