پایش تاثیر درمانی داروی کلروکین بر روی مالاریای فالسیپاروم بدون عارضه در استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کرمان، سال های 1382-1381

مقدمه مالاریا از جمله مهمترین بیماری های انگلی به عنوان یکی از مسایل مهم بهداشتی در کشورمان مطرح می باشد. با توجه به اهمیت دارودرمانی و مقاومت انگل به داروهای رایج مورد استفاده در سیاستگذاری های مربوط به درمان بیماری در کشورمان این مطالعه به انجام رسید. طرح پایش تاثیر درمانی داروی کلروکین روی مالاریای فالسیپارم بدون عارضه برای اولین بار بر اساس پروتکل استاندارد سال 2002 سازمان جهانی بهداشت در استان های جنوب و جنوب شرقی کشور روی 144 بیمار مبتلا به فالسیپارم در سالهای 1381-2 به اجرا در آمده است.نتایج براساس یافته های طرح در دو سال اجرای آن تنها 21.5 درصد بیماران مبتلا به مالاریای فالسیپارم به داروی کلروکین پاسخ بالینی و انگل شناسی مناسب و کافی (ACPR) داده اند. 17.4 درصد این بیماران شکست سریع در درمان (ETF)، 34.7 درصد شکست تاخیری از لحاظ بالینی (LCF) و 26.4 درصد شکست تاخیری از لحاظ انگل شناسی (LPF) را نشان داده اند. بر طبق نتایج طرح تغییر داروی خط اول درمان مالاریای فالسیپارم بدون عارضه، یعنی کلروکین، اجتناب ناپذیر می باشد.