بررسی رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MRI بافت مغزی

تاثیر پارامترهای مختلف بافتی (T1 و T2 و دانسیته پروتونی) در ایجاد کنتراست تصاویر متداول MRI، گاهی اوقات باعث نامرئی و غیر قابل تشخیص شدن بعضی از ضایعات به خصوص ضایعات کوچک در ماده سفید ظاهرا طبیعی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS) می گردد. با توجه به اینکه هر یک از بافت های مختلف مغز دارای T1 و T2 خاص خود می باشند و در اثر ضایعات متفاوت این مقادیر تغییر می کنند، احتمالا می توان به وسیله ایجاد تصاویر خاص MRI با کنتراستی بر اساس هر یک از زمان های آسایش T1 و T2 به تنهایی و سپس اندازه گیری زمان های آسایش، این تغییرات (ضایعات) را تشخیص داد. لذا به منظور تعیین رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MR بافت مغزی این تحقیق انجام گرفت.
تحقیق با طراحی موردی- شاهدی روی 15 بیمار مبتلا به MS و 15 نفر گروه شاهد آنها انجام گرفت. تصویربرداری با MRI مرکز تصویربرداری امام خمینی (مدل Picker با قدرت 1.5 تسلا) انجام گرفت. با بهینه سازی زمان های بین پالسی جهت رسیدن به حداقل خطا از دو توالی اسپین اکو برای ایجاد تصویر Map T2 و یک جفت توالی اینورژن ریکاوری / اسپین اکو برای ایجاد تصویر T1 Map استفاده گردید. سپس با اندازه گیری مقادیر T1 و T2 بافت های مختلف مغز از روی این تصاویر، زمان های آسایش این بافت ها در دو گروه مقایسه شد.
نه تنها زمان آسایش T1 و T2 در پلاک های کل مغز به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد بلکه این مقادیر به خصوص T2 در بافت های سفید ظاهرا طبیعی به طور معنی داری افزایش نشان می دهد (T1 بین 2.99 و 10.23 درصد با P<0.01 و T2 بین 5.06 و 16.21 درصد با P<0.037) در عوض در بافت های خاکستری ظاهرا طبیعی، زمان آسایش T2 کاهش معنی داری می یابد.
می توان از میزان افزایشT1 و T2 بافت سفید ظاهرا طبیعی و کاهش T2 بافت خاکستری ظاهرا طبیعی به عنوان الگوی تشخیصی برای بیماران MS استفاده نمود.