بررسی تاثیر فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (-TNF) بر رشد و تکوین

با توجه به اهمیت رشد و تکوین جنین قبل از لانه گزینی و ضروری بودن فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (a-TNF) در فرآیند تکامل، بعضی برای آن نقش فاکتور رشد و حمایت از تکثیر سلولی و برخی دیگر نقش مهاری قائل هستند. در مورد نقش a- TNF در محیط کشت جنین قبل از لانهگزینی گزارشات کمی در دست است و مطالعهای مبنی بر بررسی اثرات آن بر جنین مورولا یافت نشد. بر این اساس در این تحقیق تاثیر افزودن a- TNF با دوزهای 5/0، 5 و 50ng/ml به محیط کشت جنین مورولای موش در سال 1381 مورد بررسی قرار گرفت.
تحقیق به روش تجربی روی 452 جنین مورولای موش نژاد NMRI پس از تحریک تخمکگذاری]حدود 78 تا 80 ساعت پس از تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی hCG [انجام گرفت. سیر تکوین جنینها در چهار گروه شاهد (بدون افزودن a-TNF در محیط کشت)، آزمون 1 (افزودن a-TNF با غلظت ng/ml 5/0)، آزمون 2 (غلظت ng/ml5 از a-TNF) و آزمون 3 (غلظت ng/ml50 از a-TNF) به مدت 96 ساعت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. تاثیر مقادیر مشخص a-TNF بر مراحل مختلف رشد قبل از لانه گزینی و همچنین میزان مرگ جنین بررسی شد و با استفاده از آزمون آماری کای دو (2c) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
پس از 96 ساعت کشت، 5/72 درصد از جنین گروه شاهد وارد مرحله خروج از زونا شدند که این مقدار برای گروه های آزمون به ترتیب 6/44، 58 و 7/28 درصد بود و بین هریک از گروه ها با گروه شاهد تفاوت معنی دار مشاهده شد (05/0P<). میزان دژنراسیون جنینی در گروه آزمون 3 بالاتر از بقیه گروه ها بود (3/33 درصد) و از این نظر گروه شاهد با گروه آزمون 2 اختلاف معنی داری نداشت.
افزودن a-TNF به محیط کشت جنین مورولای موش باعث کند شدن سیر تکوینی جنین ها تا مرحله خروج از زونا خواهد شد و a-TNF با دوز ng/ml5 نتیجه بهتری دارد. بر این اساس لازم است که مطالعات بیشتری در سطح مولکولی انجام شود.