شناسایی گونه مایت های گردو غبار در اماکن مسکونی شهر ساری در سال های 79-78

چکیده:
سابقه و هدف
با توجه به نقش هیره ها درایجاد واکنش های شدید آلرژیک در نزد افراد حساس، مطالعه ای جهت شناسایی مایت های گرد و غبار در منازل مسکونی شهر ساری در سال های 79-78 انجام پذیرفت.
مواد و روش ها
تحقیق به روش توصیفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه هیره های منازل مسکونی شهر ساری بودند. در این بررسی، نمونه گیری تصادفی از 80 منزل مسکونی که در مناطق مختلف شهر ساری واقع شده بودند از تاریخ 1/7/1378 لغایت 1/7/79 انجام پذیرفت و مجموعا 80 نمونه گرد و غبار از روی تشک، بالش و قالی توسط جاروبرقی جمع آوری گردید. نمونه ها پس از ثبت مشخصات محل به آزمایشگاه انتقال داده شدند. درآزمایشگاه مقدار 200 میلی گرم غبار داخل پتری دیش ریخته شد و زیر بینو کولر قرار گرفت. با توجه به این که هیره نسبت به نور گرایش منفی دارد و زیرین گرد و غبار می رود از سوزن حشره شناسی برای جداکردن آن استفاده شد و در الکل 70 درجه نگهداری گردید. سپس عملیات روشن کردن نمونه، خنثی کردن و بالاخره موناژ با استفاده از محلول هویر(Hoyer) انجام شد تا پس از مونته شدن مورد شناسایی قرار گیرند. همچنین کلیه اطلاعات مربوط به هیره ها در فرم مخصوص ثبت گردیده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته ها
در این بررسی 3400 هیره صید گردید که پس از تشخیص و تعیین هویت، 5گونه مورد شناسایی قرار گرفتند که عبارتند بودند از: Dermatophogoides pterony ssinus (75/87 درصد)، Dermatophogoides farinae (15/1 درصد)، Euroglyphus maynei (45/0 درصد)، Glychphgus domesticus (9/9 درصد) و cheyletus malayensis (75/0 درصد). با توجه به گونه های جمع آوری شده، نتایج بررسی نشان داد که تعداد 30 منزل (5/37 درصد) آلوده به یک یا چندنوع هیره بودند. همچنین مشخص گردیدکه 15درصد اماکن مسکونی بیش از 300 هیره داشتند.
استنتاج
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان آلودگی به هیره های گرد و غبار در منازل مسکونی مورد مطالعه، 5/37 درصد می باشد. با توجه به این که Dermatophogoides pteronyssinus, Dermatophogoides farinae و Euroglyphus. Maynei صید شده در ایجاد آلرژی های شدید نقش دارند، تعداد 15 درصد این اماکن دارای تراکم هیره بیش از 300 هیره بودند که این تعداد می تواند علایم بیماری آسم ارتباط کامل داشته باشد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
در صفحه:
54
لینک کوتاه:
magiran.com/p485028 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!