تاثیر دمای محیط ریشه، اندازه پیاز و جیبرلین بر رشد رویشی زعفران زراعی (Crocus sativus L.)

در این تحقیق اثرات دمای محیط ریشه، اندازه پیاز و جیبرلین (ماده تنظیم کننده رشد گیاهی) بر رشد رویشی زعفران در اتاق رشد مورد مطالعه قرار گرفت. طرح آزمایشی اسپلیت پلات فاکتوریل بر اساس طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار بود. دمای محیط ریشه به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (10، 15 و 20 درجه سانتی گراد)، ترکیب فاکتوریل از اندازه پیاز در دوسطح (بزرگ و کوچک) و آغشته کردن پیازها با جبیرلین (GA3) در دو سطح (غلظت های صفر و 500 پی. پی. ام) به عنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که دما، اثر متقابل دما با جیبرلین و اندازه پیاز تاثیر معنی داری بر رشد رویشی زعفران دارد. گیاهانی که با جیبرلین تیمار نشده بودند اما دمای محیط ریشه آنها 15 درجه سانتی گراد بود تعداد برگ بیشتری نسبت به بقیه داشتند. گیاهانی که با جیبرلین تیمار شده بودند و دمای محیط ریشه آنها 10 یا 15 درجه سانتی گراد بود وزن خشک برگ آنها بیشتر از بقیه گیاهان بود. پیازهای بزرگ در مقایسه با پیازهای کوچک، گیاهانی با تعداد و وزن خشک برگ بیشتری تولید کردند. گیاهان حاصل از پیازهای بزرگ در دمای محیط ریشه 15 درجه سانتی گراد رشد بهتری داشتند اما ارتفاع گیاهان در دمای10 درجه سانتی گراد محیط ریشه محدود شد.