بررسی اثر پلاریزاسیون اسپینی در انرژی ورودی مورد نیاز و بهره انرژی برای سوخت 3He

برای تعیین بهره انرژی همجوشی و گداخت، همچنین برای تغییر دما با زمان در مورد ساچمه های فشرده DT، D3He، DD، H11B و 3He3He در فضای عاری از میدان مغناطیسی تاکنون محاسبات متعددی انجام شده است. مقایسه نتایج تجربی بهره انرژی با نتایج شبیه سازی همجوشی در میدان لختی برای مدل های گداخت جرقه ای و گداخت حجمی، درستی و دقت مدل بکار برده شده را نشان می دهد. یکی از شرایط مورد نیاز برای تولید الکتریسیته در مقیاس صنعتی افزایش بهره انرژی همجوشی همراه با کاهش انرژی ورودی می باشد. در این مقاله با استفاده از مدل گداخت حجمی برای ساچمه های سوختی 3He3He در شرایط مختلف، بهره انرژی و تغییرات انرژی پلاسما با زمان در شرایط پلاریزاسیون اسپینی هسته ای (در یک میدان مغناطیسی) حساب شده است. مقایسه نتایج حاصل از پلاریزاسیون اسپینی با نتایج مربوط به سوخت غیر پلاریزه، نشان می دهد که پلاریزاسیون اسپینی هسته ای در کاهش انرژی اولیه مورد نیاز برای رسیدن به شرایط همجوشی و افزایش بهره گداخت موثر است، حتی در برخی از موارد منجر به کاهش 35 درصدی انرژی ورودی می شود.