خواص ساختاری و فیزیکی نخ رشته ای مذاب ریسی شده از آمیخته پلی پروپیلن و پلی اتیلن سبک قبل و بعد از بافت دهی

امروزه، استفاده از آمیخته های پلیمری برای دست یابی به مواد با کیفیت بهتر روز به روز گسترش می یابد. با توجه به پژوهش های انجام شده، آمیخته سازی پلی اولفین ها از نظر صنعتی اهمیت قابل توجهی دارد. در این پژوهش، خواص الیاف تهیه شده از آمیخته پلی پروپیلن و پلی اتیلن سبک بررسی شده است. جزء اصلی در این آمیخته را پلی پروپیلن و جزء کمتر را پلی اتیلن سبک تشکیل داده است. نخ رشته ای از مخلوط پلی پروپیلن و پلی اتیلن سبک با درصد های اختلاط 100/0، 99/1، 97/3، 95/5، 93/7، 90/10 به روش مذاب ریسی و در شرایط صنعتی تولید شد. سپس، نمونه ها زیر عملیات کشش و پس از آن عملیات بافت دهی قرار گرفتند و خواص ساختاری شامل چگالی، خواص گرمایی، ضریب شکست مضاعف و خواص فیزیکی شامل استحکام، ازدیاد طول تا پارگی، مدول و جمع شدگی نمونه های نوریس و کشیده شده و خواص کششی و خواص موجی نمونه های تکسچره شده بررسی شد. بر اساس نتایج به دست آمده، وجود پلی اتیلن سبک در نمونه های آمیخته اثر محسوسی بر چگالی و مقدار بلورینگی پلی پروپیلن ندارد. از طرف دیگر، با افزایش مقدار پلی اتیلن سبک در نمونه های کشیده شده، جمع شدگی افزایش می یابد. بررسی نتایج نشان می دهد، استحکام نمونه های نوریس و کشیده شده با افزودن پلی اتیلن سبک روند کاهشی دارد، درحالی که ازدیاد طول تا پارگی روندی افزایشی را نشان می دهد. خواص کششی نخ های بافت دهی شده بجز مدول در نمونه های آمیخته در تمام دماهای بافت دهی مورد آزمایش (بجز دمای C°150) بهتر از نمونه خالص است. با افزایش دمای بافت دهی، خواص موجی نمونه ها افزایش می یابد. اما، سرعت افزایش این خواص با افزایش پلی اتیلن سبک کاهش می یابد.