شناسایی پادگن های بدنی و دفعی - ترشحی فاسیولاهپاتیکا و فاسیولاژیگانتیکا توسط روش SDS-PAGE

فاسیولوزیس در ایران بیماری انگلی با اهمیتی در انسان و دام محسوب می شود. معمولا عامل آلودگی شامل یک یا دو گونه می باشد. در بررسی حاضر الگوی الکتروفورتیک پادگن های بدنی و دفعی-ترشحی فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا توسط روش سدیم دودسیل سولفات پلی اکریلامید ژل الکتروفورزیس (SDS-PAGE) تعیین گردید. پادگن بدنی و دفعی-ترشحی بعد از جمع آوری ترماتودهای بالغ از مجاری صفراوی به ترتیب با هموژنیزاسیون و انکوباسیون آن ها تهیه شد. الگوی الکتروفورتیک پادگن دفعی-ترشحی در هر دو گونه مشابه و با داشتن 6 باند پروتئینی به وزن مولکولی 42، 33، 24، 20، 16 و 15 کیلو دالتون مشخص شد. ولی در پادگن بدنی فاسیولا ژیگانتیکا 11 باند پپتیدی (68، 62، 60، 57، 46، 42، 36، 33، 24، 22 و 18 کیلو دالتون) و در فاسیولا هپاتیکا 8 باند پپتیدی (62، 46، 42، 36، 33، 24، 22 و 18 کیلو دالتون) مشاهده شد. با توجه به اختلاف بین الگوی پروتئینی پادگن بدنی و شباهت پادگن دفعی-ترشحی در بین دو گونه فاسیولا مطالعات بیشتری در مورد اهمیت پادگن های مربوطه جهت تهیه واکسن و تشخیص سرمی فاسیولوزیس انسانی و حیوانی باید صورت پذیرد