بررسی تاثیر مدل مراقبت پی گیر بر سطوح آزمایشات خونی در بیماران همودیالیزی

کلیه یک عضو حیاتی و پیچیده است که وظیفه حفظ تعادل مایعات و الکترولیت های بدن را بر عهده دارد. نارسایی مزمن کلیه در نتیجه تخریب پیشرونده و غیر قابل برگشت نفرون ها ایجاد می شود و معمولا متعاقب بیماری هایی نظیر: دیابت، فشارخون، گلومرولونفریت و پیلونفریت بروز می کند. همچنین اورمی یک تظاهر بالینی است که پیامد آسیب و تخریب بیش از 75% نفرون های کلیه می باشد. در این مرحله از نارسایی کلیه علائم بالینی مانند افزایش پتاسیم خون، فشار خون و حجم مایعات، نارسایی احتقانی قلب، کم خونی، اختلالات استخوانی در نتیجه احتباس فسفر، کاهش کلسیم سرم، اختلال در متابولیسم ویتامین D و افزایش سطح آلومینیم رخ می دهد. میزان بروز نارسایی مزمن کلیه در جهان 242 در یک میلیون جمعیت است. این میزان در جوامع مختلف متفاوت بوده به طوری که در سیاه پوستان 758 در یک میلیون جمعیت است درحالی که در سفیدپوستان 180 در میلیون می باشد.