بررسی رابطه بین سلامت روانی و کیفیت خواب رانندگان و میزان تصادفات جاده ای

پژوهش حاضر، به بررسی وضعیت سلامت روان رانندگان حرفه ای و غیرحرفه ای پرداخته است.

بدین منظور 453 نفر از رانندگانی که منجربه جرح یا فوت داشته اند. در 24 ساعت اول تصادف در محل پاسگاه های بین راه به صورت نمونه گیری در دسترس، مورد بررسی قرار گرفتند. هر یک از رانندگان، آزمون SCL-90-R و پرسشنامه جمعیت شناختی را تکمیل نمودند. داده های پژوهش به کمک شاخص های آماری توصیفی، آزمون آماری X2 و آزمون آماریt مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته های پژوهش نشان می دهد، تفاوت معنی داری بین گروه رانندگان حرفه ای و رانندگان غیرحرفه ای در نمرات آزمونSCL-90-R دیده نشده است. میانگین نمرات ابعاد پارانوییدی، وسواس و اجبار، حساسیت در روابط متقابل و افسردگی در هر دو گروه بیشتر از سایر ابعاد بوده است. همچنین بین سابقه استفاده از دارو سابقه تصادف، ارتباط معنی داری وجود داشته است. روان و سابقه مصرف دارو، در افزایش تعداد تصادفات رانندگی موثر می باشد.