4مقایسه مخلوط پتیدین 5% و لیدوکائین 5% در سزارین انتخابی به روش بی حسی نخاعی با لیدوکائین 5% و پتیدین 5% به تنهایی

استفاده از بی حس کننده های موضعی نظیر لیدوکائین برای بی حسی نخاعی قدمت زیادی دارد و عوارض مختلفی از آن مخصوصا در زنان باردار گزارش شده است. محققان روش های مختلفی مانند تجویز مایعات وریدی قبل از انجام بی حسی نخاعی، تجویز داروهای محرک سمپاتیک نظیر افدرین و همچنین جایگزین های کم عارضه تر از جمله پتیدین را برای کاهش این عوارض پیشنهاد کرده اند. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پتیدین (مپریدین)، لیدوکایین و مخلوط این دو به نسبت معین بر وضعیت بیهوشی مادران باردار کاندید عمل سزارین به روش بی حسی نخاعی می باشد.
این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی دو سوکور روی زنان باردار فول ترم با کلاس بیهوشی II وASA I تحت عمل سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی در زایشگاه قدس و در بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان در سالهای 1383-1380 انجام شد. حجم نمونه برای هر گروه 50 نفر تعیین و بیماران بصورت تصادفی ساده در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل: لیدوکائین 5 درصد حدود mg/kg1 (5/1سی سی)، گروه دوم: مخلوط لیدوکائین 5 درصد حدود mg/kg75/0 و پتیدین 5 درصد حدود mg/kg75/0 (از هر کدام 75/0 سی سی) و گروه سوم: پتیدین 5 درصد حدود mg/kg1 (5/1سی سی) بود. متغیرهایی مانند طول مدت بی دردی، تغییرات همودینامیک، تهوع و استفراغ، تغییرات ضربان قلب و کاهش فشار خون اندازه گیری شد. ازآمار توصیفی جهت توصیف داده ها و از آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه و کای دو به ترتیب جهت مقایسه شاخص های کمی و کیفی بین گروه ها استفاده گردید. دپرسیون تنفسی در هیچ یک از نوزادان متولد شده مشاهده نگردید و امتیاز آپگار دقیقه یکم و پنجم آنان پس از وضع حمل(به جز دو مورد که به علت دفع مکونیوم و نقص جنینی از مطالعه حذف شدند)، 8 و یا بالاتر بود. میانگین طول مدت بیدردی پس از عمل در مادران گروه پتیدین 453 دقیقه در گروه پتیدین و لیدوکائین 3/344 دقیقه و در گروه لیدوکائین 4/141 دقیقه بود که این امر نشان دهنده طول مدت بیدردی بیشتر در پتیدین است (0001/0=p) فراوانی تهوع و استفراغ در گروه لیدوکائین 5/42%، در گروه پتیدین 58% و در گروه مخلوط پتیدین و لیدوکائین 50% بود که البته این تفاوتها از نظر آماری معنی دار نبود.)341/0=(P با توجه به نتایج این تحقیق بنظر می رسد که اثر مخلوط پتیدین و لیدوکایین 5% حد فاصل اثر پتیدین و لیدوکایین به تنهایی است لذا چنانچه راهی برای کاهش تهوع، استفراغ و خارش ایجاد شده توسط این دارو یافت شود با توجه به ایجاد طول مدت بی دردی بیشتر در مقایسه با لیدوکایین این مخلوط می تواند داروی مناسبی جهت اعمال بیهوشی باشد.