مقایسه اثر پتیدین و دگزامتازون و دارونما برای پیشگیری از لرز پس از عمل

رخداد لرز پس از عمل جراحی بسیار شایع است و سبب افزایش مصرف اکسیژن، افزایش فشار خون، فشار داخل جمجمه و فشار داخل چشم و درد پس از عمل می شود. بنابراین جلوگیری از لرز مخصوصا در افراد مسن و بیماران قلبی اهمیت دارد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثربخشی پتیدین و دگزامتازون و دارونما برای پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی انتخابی شکمی بود.
این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1383 بر روی 114 بیمار (ASA Class I،II) کاندید عمل جراحی انتخابی شکم تحت بیهوشی عمومی در مرکز آموزشی درمانی پورسینای رشت انجام شد. بیماران واجد شرایط بطور تصادفی ساده به سه گروه پتیدین(P)، دگزامتازون (D) و دارونما (N) تقسیم شدند. روش القاء و حفظ بیهوشی در همه بیماران یکسان بود.درجه حرارت بیماران قبل از جراحی، قبل از خروج لوله تراشه، ابتدا و انتهای ریکاوری اندازه گیری شد. پنج دقیقه قبل از پایان عمل به بیماران گروه P mg/kg 3/0 پتیدین،به بیماران گروه D mg/kg1/0 دگزامتازون و به بیماران گروه N cc3 نرمال سالین 9/0درصد تزریق شد.بیماران از نظر بروز لرز در ریکاوری تحت نظر و در صورت بروز لرز با mg 25 پتیدین وریدی تحت درمان قرار گرفتند. کلیه اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS و تستهای Chi-square و ANOVA مورد آنالیز قرار گرفتند. 05/0P-value< معنی دار تلقی گردید.
بین سه گروه بیماران از نظر سن، جنس و میانگین مدت عمل تفاوت معنی داری وجود نداشت. بروز لرز در گروه نرمال سالین 18 مورد (4/47%)، در گروه دگزامتازون 7 مورد(4/18%) و درگروه پتیدین 3 مورد (9/7%) بود و در نتیجه از نظر بروز لرز بین گروه های پتیدین و دگزامتازون با گروه شاهد تفاوت معنی دار وجود داشت (0001/0 =P) اما بین پتیدین و دگزامتازون از این نظر تفاوت معنی داری وجود نداشت (155/0 =P).
مطالعه حاضر نشان می دهد که هر دو داروی پتیدین و دگزامتازون در پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی انتخابی شکمی موثرند.