مقایسه روش PCR مستقیم با روش های میکروسکوپی و کشت in vitro برای تشخیص لیشمانیوز جلدی

لیشمانیوز جلدی در ایران دارای کانون های متعددی است و طی دو دهه اخیر رو به فزونی بوده و کانونهای جدیدی را به وجود آورده است. تشخیص این بیماری معمولا به روش میکروسکوپی صورت می گیرد اما این روش از حساسیت لازم برخوردار نیست و استفاده از روش های دیگری مانند PCR مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه حاضر، کارآیی روش PCR در مقایسه با روش میکروسکوپی و کشت in vitro برای تشخیص مستقیم لیشمانیوز جلدی و شناسایی گونه انگل مورد ارزیابی قرار گرفته است.

در این مطالعه از تعداد 73 بیمار مشکوک به لیشمانیوز جلدی از روستاهای میرجاوه در فاصله زمانی زمستان 1384 تا بهار 1385 نمونه برداری از زخم انجام شد و نمونه ها با سه روش میکروسکوپی، PCR و کشت در محیط NNN مورد آزمایش تشخیصی قرار گرفتند. حساسیت و ویژگی روش ها بر اساس ماخذ Wassertheil-Smolle محاسبه گردید.

4/38درصد از نمونه ها با روش میکروسکوپی، 5/55 درصد با روش PCR و 15/63 درصد با روش کشت NNN مثبت تشخیص داده شدند. با روشPCR مستقیم گونه انگل در همه نمونه ها لیشمانیا ماژور (Leishmania major) تعیین شد. حساسیت و ویژگی محاسبه شده در مقایسه با روش کشت، برای روش میکروسکوپی بترتیب 61% و 100% و برای روش PCR 76% و 73% بدست آمد. حساسیت هر دو روش میکروسکوپی و PCR از روش کشت پائین تر بود اما حساسیت PCR در مقایسه با روش میکروسکوپی بالاتر بود.

با توجه به حساسیت بالاتر روش PCR نسبت به روش میکروسکوپی و قابلیت آن در شناسایی گونه انگل لیشمانیا (همزمان با تشخیص) و همچنین حساسیت چشمگیر روش کشت، پیشنهاد می گردد امکان انجام این دو روش (PCR و کشت) در کنار آزمایش میکروسکوپی حداقل در برخی مراکز تشخیصی فراهم گردد تا در مواردی که نیاز به تشخیص گونه لیشمانیا می باشد و هم در موارد مشکوکی که لام میکروسکوپی منفی می شود مورد استفاده قرار گیرند.