شیوع رفتارهای پرخطر مرتبط با آسیب های عمدی و غیرعمدی در دانش آموزان دبیرستانی سیستان و بلوچستان

نوجوانی مرحله ای اساسی در زندگی است که با تغییر و رشد سریع مشخص می شود. این تغییرات با رفتارهای مرتبط با سلامتی ارتباط دارند و بر آنها تاثیر می گذارند. پژوهش حاضر جهت بررسی شیوع رفتارهای پرخطر مرتبط با آسیبهای عمدی و غیر عمدی دانش آموزان نوجوان دوره دبیرستان دراستان سیستان و بلوچستان اجرا شده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در آن با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای در سال 84-1383 تعداد 1855 دانش آموز دبیرستانی استان سیستان و بلوچستان (930 دختر و 925 پسر) انتخاب و پرسشنامه رفتارهای پرخطر را در کلاس تکمیل کرده اند. این پرسشنامه رفتارهای پرخطر مرتبط با رانندگی نا ایمن، پرخاشگری، حمل اسلحه، احساس غمگینی، فکر و اقدام خودکشی، فرار از منزل و مدرسه را مورد ارزیابی قرار میدهد. پس از تکمیل پرسشنامه ها داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و استفاده از شاخص های توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
براساس یافته های این پژوهش، 6/42 درصد دانش آموزان طی 12 ماه قبل از بررسی سوار موتور سیکلت شده بودند که 78 درصد آنها هیچگاه از کلاه ایمنی استفاده نکرده بودند. 5/14 درصد به ندرت و 5/17درصد اکثر مواقع از کلاه ایمنی استفاده کرده بودند. در طول سال گذشته 2/39 درصد دانش آموزان اصلا از کمربند ایمنی هنگام سوار شدن ماشین استفاده نکرده بودند و 7/35 درصد به ندرت و 9/24 درصد همیشه از کمربند ایمنی استفاده کرده بودند. همچنین 39 درصد سوار ماشینی شده بودند که راننده آن مواد مصرف کرده بود.3/49 درصددانش آموزان نیز یکبار یا بیشتر بدون گواهینامه رانندگی کرده بودند. در حدود 1/22 درصد دانشآموزان دبیرستانی در طول زندگی حداقل یک روز اسلحه (تفنگ یا چاقو) و 7/6 درصد نیز طی سال گذشته حداقل یکبار تفنگ همراه داشتند. طی 12 ماه گذشته، 3/53 درصد دانش آموزان حداقل یکبار در دعوا و درگیری فیزیکی شرکت داشتند و 8/41 درصد نیز در این درگیری ها زخمی شده بودند. همچنین 6/19 درصد دانش آموزان سعی کرده بودند خودشان را از بین ببرند و 69 درصد نیز تجربه چندین روز غمگینی را گزارش نموده بودند. به دلیل احساس عدم امنیت 2/14 درصد دانش آموزان یکبار یا بیشتر به مدرسه نرفته بودند و طی سال قبل از مطالعه 9/40 درصد دانش آموزان حداقل یکبار مدرسه و 4درصد دانش آموزان یک روز یا بیشتر بدون اجازه منزل را ترک کرده بودند.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که بسیاری از دانش آموزان