تاثیرآموزش مدل مدیریت جامع بیماران بر عملکرد پزشکان

شیوه مراقبت از بیماران نقش اساسی در کیفیت خدمت رسانی به آنها دارد و مدیریت بیماران در جهت دستیابی به بهترین عملکرد مراقبتی از آنها، به عنوان یکی از وظایف اصلی پزشکان مطرح می باشد. با این وجود در حال حاضر در کشور ایران، برای این امر مهم برنامه ای جامع وجود ندارد و آموزش پزشکان و دانشجویان پزشکی بر محور بیماری است، در حالی که می بایست محور اصلی بیماران باشند. این تحقیق در راستای ارائه راهکار عملی آموزش مدیریت بیماران اجرا شده است.
این کارآزمایی در عرصه در سال 85-1384 بر روی 60 پزشک عمومی شاغل در مراکز بهداشتی – درمانی شهری اصفهان انجام شد. 30 پزشک از مرکز بهداشت شماره یک و 30 پزشک از مرکز بهداشت شماره 2 اصفهان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. در اجرای طرح از 4 نفر پزشک عمومی که توسط مجریان طرح آموزش های لازم را دریافت کرده بودند، به عنوان مربی استفاده شد. در شروع مطالعه، گروه مداخله در جلسات آموزش تئوری مدیریت جامع بیماران که توسط مجریان طرح ارائه شد شرکت کردند و در پایان این جلسه بسته آموزشی مدیریت جامع بیماران به آنها داده شد، سپس مجریان طرح با همکاری مربیان طرح، مدیریت بیماران را به صورت عملی و هنگام ویزیت بیماران به این گروه آموزش دادند. در گروه شاهد هیچگونه مداخله ای صورت نگرفت و در طول مطالعه هر دو گروه مداخله و شاهد، تحت آموزش های معمول مراکز بهداشت 1و 2 شهرستان اصفهان بودند. در ابتدای وانتهای مطالعه عملکرد پزشکان توسط چک لیست ارزیابی شد و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های t زوجی و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0P< از نظر آماری معنی دار تلقی شد.
میانگین نمره انواع عملکرد پزشکان گروه مداخله و شاهد در ابتدای مطالعه یکسان بود ولی تغییرات میانگین نمره انواع عملکرد پزشکان گروه مداخله پس از آموزش مدیریت جامع بیماران به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود. در پایان مطالعه، میانگین نمره عملکرد بالینی در گروه مداخله 9/48 و در گروه شاهد 1/42 بود (05/0 < P)، میانگین نمره عملکرد مدیریتی در گروه مداخله 6/38 و در گروه شاهد 32 بود (05/0>P)، میانگین نمره عملکرد آموزشی در گروه مداخله 4/26 و در گروه شاهد 1/22 بود (05/0>P).
یافته ها نشان داد که آموزش مدیریت جامع بیماران، می تواند در بهبود عملکرد پزشکان در سه حیطه عملکرد آموزشی، مدیریتی و بالینی موثر باشد.