بررسی یافته های الکتروکاردیوگرافیک و اکوکاردیوگرافیک در بیماران آکرومگال بیمارستان امام خمینی، تابستان 1379

آکرومگالی بیماری ناشایعی است و تظاهرات متنوعی دارد که از جمله آنها می توان به تظاهرات قلبی و عروقی اشاره نمود. هدف از اجرای این مطالعه تعیین یافته های الکتروکاردیوگرافیک و اکوکاردیوگرافیک در بیماران مبتلا به آکرومگالی بوده است.
مطالعه به روش بررسی داده های موجود بر روی پرونده های 70 بیمار بستری در بیمارستان امام خمینی و بیماران ارجاعی از درمانگاه های جراحی اعصاب بیمارستان های امام خمینی، شهدای تجریش و امام حسین (ع) در طی تابستان 1379 انجام گرفته است. جهت جمع آوری داده ها براساس پرونده های موجود در بایگانی با کمک آدرس و تلفن بیماران با آنان تماس گرفته شد و در صورتیکه بیش از 6 ماه از درمان ریشه کنی بیماری سپری شده بود، بیمار به مطالعه وارد می شد، سپس از بیمار معاینه بالینی از جمله فشار خون، الکتروکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی به عمل می آمد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی تفسیر گردید.
70 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. متوسط سن بیماران 46 سال و 52 درصدشان مرد بودند. متوسط طول مدت بیماری 6 سال بود. 41% جامعه مطالعه شده دچار فشار خون بالا بودند. در مجموع در 61% از بیماران یافته های غیر طبیعی الکتروکاردیوگرافی (به ترتیب نمای Strain pattern، افت قطعه ST یا T منفی، هیپرتروفی بطن چپ و نمای Q پاتولوژیک) و در 43% یافته های غیر طبیعی اکوکاردیوگرافیک (هیپرتروفی بطن چپ، افت کسر جهشی در حالت استراحت، اختلال عملکرد دیاستولیک، نارسایی آئورت و هیپرتروفی قرینه سپتوم) یافت شد.
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به شیوع بالای اختلالات قلبی عروقی در این دسته از بیماران، توصیه می شود که بررسی بیماران آکرومگال از نظر قلبی مورد توجه بیشتری قرار گیرد. انجام بررسی های الکتروکاردیوگرافیک و انجام اکوکاردیوگرافی جهت تشخیص زودرس علائم و درمان مناسب، در این دسته از بیماران باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند