واریاسیون های تاندون پالماریس لوتکوس (مطالعه بر روی جسد در استان کرمان)

اختلافات تشریحی در تاندون های دست شناخته شده است ولی شیوع آن در نژادهای مختلف متفاوت است. از آنجا که تاندون پالماریس لونگوس منبع مهم پیوند تاندونی محسوب می شود شیوع فقدان آن در نژادهای مختلف اهمیت پیدا می کند. میزان فقدان یک طرفه و دوطرفه آن در کتاب های جراحی دست به ترتیب 15 و 30 درصد ذکر شده است و فقدان آن در نژاد آسیایی کمتر از اروپایی است. در ایران مطالعه ای در مورد تنوع تشریحی تاندون پالماریس لونگوس که بر روی جسد انجام شده باشد گزارش نشده است.
در این مطالعه، 150 ساعد متعلق به 75 جسد مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از انجام برش و پیدا کردن تاندون، پهنای تاندون در ناحیه پرگزیمال با کالیپر مدرج (کولیس صنعتی) و بر حسب میلی متر و قد افراد از فرق سر تا پاشنه در وضعیت دراز کشیده به پشت اندازه گیری شد. وجود یا عدم وجود این تاندون در سمت چپ و راست، پهنای تاندون در دو جنس زن و مرد و رابطه پهنای تاندون با قد فرد بررسی شد. آنالیز آماری با استفاده از SPSS (version 14) و تست های مجذور کای،t-student، ضریب همبستگی وپیرسون و فیشردقیق انجام شد.
تاندون پالماریس لونگوس در 24 درصد یک طرفه، و در 7/10 درصد دوطرفه وجود نداشت. از 32 مورد جنس مؤنث، تاندون در 4 نفر (5/12 درصد) در سمت چپ، در 6 نفر (8/18 درصد) در سمت راست و در 3 نفر (4/9 درصد) در هر دو سمت وجود نداشت. از 43 بیمار مرد، تاندون در 3 نفر (7 درصد) در سمت چپ، در 5 نفر (6/11 درصد) در سمت راست و در 5 نفر (6/11 درصد) در هر دو سمت مشاهده نشد. متوسط پهنای قسمت تاندونی پالماریس لونگوس در مردان این نمونه 05/2±07/4 میلی متر در سمت راست و 16/2±97/3 میلی متر در سمت چپ و در زنان 07/2±77/3 میلی متر در سمت راست و 20/2±41/3 میلی متر در سمت چپ بود.
در این بررسی شیوع فقدان تاندون پالماریس لونگوس یک طرفه 24 درصد و دوطرفه 7/10 درصد بود که با آمارهای موجود در مورد نژاد آسیایی مثل چین و ژاپن متفاوت است. بین پهنای تاندون در زنان و مردان و همچنین بین فقدان تاندون یک طرفه یا دوطرفه با جنس، سمت مبتلا و قد فرد اختلاف معنی دار وجود نداشت. همچنین رابطه ای بین قد فرد و پهنای تاندون دیده نشد.