نگاهی به تجربه دینی

این مقال بر آن است تا افق روشنی از تجربه دینی را فراروی ما قرار دهد. ابتدا به تصویری اجمالی از تجربه دینی، سپس به تعریف و انواع و اقسام آن اشاره کرده، و بر آن است که مد عیات تجربه دینی را می توان در سه محور گنجاند که عبارتند از:1. آیا تجربه دینی و عرفانی می تواند منبع شناخت تلقی شود؟
2. آیا تجربه دینی و عرفانی می تواند خدا را اثبات کند؟
3. آیا تجربه دینی و عرفانی می تواند اساس دین و دینداری تلقی شود؟
این سه محور بررسی شده و این نتایج به دست آمده است: تجربه دینی و عرفانی می تواند منبع شناخت تلقی شود؛ البته، حقانیت مد عیات این تجربه ها، معیارهای خاص خود را می طلبد. چنین تجربه هایی می توانند خدا را برای عارف و شخص تجربه گر اثبات کنند؛ البته دیگران ملزم نیستند، چنین اد عاهایی را بپذیرند، مگر این که متعلق آن ها را برهان عقلی اثبات کند یا به طریقی به خطاناپذیری و عصمت عارف و شخص تجربه گر اذعان یابیم. تجربه دینی همچنین نمی تواند محور و اساس دین و دینداری واقع شود و اشکالات فراوانی متوجه آن است. در پایان، مقایسه ای بین تجربه عرفانی و دینی و وحی به عمل آمده و به برخی شبهات درباره بسط تجربه نبوی پاسخ داده شده است.