اثر نیتریک اکساید بر جریان خون پوست در موش های سالم و وابسته به مرفین

ارتباط بین عمل مرفین و رهایش نیتریک اکساید در بدن نشان داده شده است. با توجه به نقش نیتریک اکساید در تنظیم جریان خون پوست در این تحقیق اثر تغییر سطح نیتریک اکساید- با تزریق مهارکننده نیتریک اکساید سنتاز (L-NAME) و نیز پیش ساز تولید نیتریک اکساید (ال-آرژینین)- بر جریان خون پوستی پایه در موش های دست نخورده با موش های وابسته به مرفین مقایسه گردید.
وابستگی به مرفین در موش های صحرایی نر به روش خوراکی ایجاد شد. ثبت جریان خون پوستی با تکنیک جریان سنجی لیزری از کف پای حیوانات صورت گرفت.
نتایج نشان داد که تزریق زیر جلدی ال-آرژینین(mg/kg 10 و 20) جریان خون پوست را در موش های دست نخورده به ترتیب تا 39% و64% و در موش های معتاد تا 37% و 65% افزایش داد که درصد افزایش در موش های دست نخورده با معتاد تفاوت معنی داری ندارد. تزریق L-NAME (mg/kg 1 و5) باعث کاهش جریان خون پوست در موش های دست نخورده به ترتیب تا 35% و 7/58% و در موش های معتاد تا 1/29% و 5/60% شد که درصد کاهش، اختلاف معنی داری با هم نداشت. زمانی که ابتدا L-NAME و سپس ال-آرژینین تزریق شد، L-NAME توانست در موش های دست نخورده و وابسته به یک اندازه اثر ال-آرژینین را مهار کند.
این یافته ها پیشنهاد می کنند که تغییر سطح نیتریک اکساید پایه سبب تغییر جریان خون پوست موش های دست نخورده و وابسته می شود و سطح این تغییرات در حیوانات وابسته با دست نخورده تفاوتی ندارد. با به کارگیری آزمایش های تکمیلی می توان به تغییرات احتمالی نیتریک اکساید در سیستم عروقی پوستی در طول دوره وابستگی پی برد.