تعیین شیوع ناهمخوانی در تشخیص استئوپوروز بین نواحی آناتومیک مختلف در بیماران مراجعه کننده به مرکز سنجش تراکم استخوان بیمارستان شریعتی تهران بین سالهای 1379-1382

ناهمخوانی امتیاز T وقتی روی می دهد که تفاوت بین تراکم استخوانی لگن و ستون فقرات به حدی باشد که منجر به دو تشخیص متفاوت (بر اساس معیارهای تشخیصی سازمان جهانی بهداشت- (WHO گردد. این مقاله شیوع ناهمخوانی امتیاز T در نواحی آناتومیک مختلف را در 4229 بیماری که بین سالهای 1379 تا 1382 در مرکز سنجش تراکم استخوان بیمارستان شریعتی تهران ارزیابی شدند، گزارش می کند. این مطالعه بصورت مقطعی بر روی اطلاعات جمع آوری شده از 4229 بیمار مراجعه کننده به مرکز سنجش تراکم استخوان مرکز تحقیقات غدد بیمارستان شریعتی تهران طی 3 سال انجام شد.داده های مربوط به اطلاعات دموگرافیک و عوامل خطر و معاینات اولیه شامل قد و وزن و نیز سنجش تراکم استخوان (BMD) با استفاده از روش DXA انجام شد. نتایج سنجش تراکم استخوان مطابق معیارهای WHO تفسیر گردید. برای آنالیز آماری از نرم افزار SPSS استفاده شد. در مجموع 4229 نفر %8.2) مرد و %91.8 زن(با متوسط سنی 53.44± 11 ارزیابی شدند. ناهمخوانی ماژور در %2.7، ناهمخوانی مینور در %38.9 و همخوانی در %58.3 مراجعه کنندگان مشاهده شد. وجود ناهمخوانی در سنجش تراکم استخوان با جنس مراجعه کنندگان ارتباطی نداشت (P=0.001). میانگین سنی با افزایش ناهمخوانی افزایش می یافت (P<0.001) و فراوانی ناهمخوانی در دو گروه سنی زیر 65 سال و بالای 65 سال متفاوت بود (P=0.006). در بین زنان مورد مطالعه فراوانی ناهمخوانی در زنان یائسه بیشتر بود (P<0.001). همچنین فراوانی ناهمخوانی در مردان مشابه زنان قبل از یائسگی بود و در زنان بعد از یائسگی نیز با افزایش تعداد سالهای پس از یائسگی افزایش می یافت (P<0.001). تعیین میزان اهمیت ناهمخوانی در پیش آگهی بیماران و خطر شکستگی ناشی از آن نیازمند انجام مطالعات آینده نگر است. شیوع بالای ناهمخوانی می تواند از نظر بالینی در تفسیر نتایج تراکم سنجی ایجاد مشکل کند و اعتبار این روش تشخیصی را مخدوش می کند و برای رفع این نقیصه انجام مطالعاتی برای تعریف معیارهای معتبرتر دانسیتومتر یا تعیین استراتژی تشخیصی- درمانی ویژه اینگونه نتایج لازم به نظر می رسند.