میزان همخوانی روشQUS انگشتان با DXA در تشخیص استئوپوروز

استئوپروز شایعترین بیماری متابولیک استخوان می باشد که با کاهش توده استخوانی و ایجاد ناهنجاری های ریزساختاری در آن و افزایش شیوع شکستگی خودبخود در افراد همراه است. روش (Dual X-ray Absorptiometry) DXA روش انتخابی برای اندازه گیری BMD است. با توجه به گران و غیر قابل حمل بودن و استفاده از اشعه یونیزان در این دستگاه ها، امروزه QUS یا Quantitative Ultrasound (سونوگرافی کمی استخوان)، روشی غیر تهاجمی، ارزان و قابل حمل، به عنوان یک روش جدید و امیدوار کننده در تشخیص و غربالگری استئوپروز مطرح شده است. هدف از این مطالعه پیدا کردن میزان هم خوانی QUS انگشتان و DXA در تشخیص استئوپروز می باشد تا زمینه استفاده گسترده از این روش بعنوان جایگزین در تشخیص و غربالگری پوکی استخوان فراهم شود.در این مطالعه 180 خانم یائسه که فاقد عوامل خطر دیگر پوکی استخوان بودند، مورد سنجش تراکم استخوان به روش DXA و QUS انگشتان قرار گرفتند. سپس میزان همخوانی بین T-score هر دو روش تعیین گردید.شیوع استئوپروز در ناحیه کمر با روش (T-Score? -2.5) DXA، %18.3 بود. این مقادیر در ناحیه فمور در مناطق مختلف بین (%7.8-3.9) بدست آمد. در کل، %28.8 افراد در یکی از نواحی بررسی شده توسط DXA دارای استئوپروز بوده اند. شیوع پوکی استخوان با استفاده از روش سونوگرافی انگشتان (T-Score? -2.5)، معادل %28.9 بود. میزان ارتباط T-Score سونوگرافی انگشتان با T-score مهره های کمر 0.317 و با T-score نقاط مختلف فمور 0.036-0.068 بود. در این مطالعه یک همخوانی ضعیف تا متوسط بین مقادیر دو روش بدست آمد. با توجه به این یافته ها، میزان همخوانی دو دستگاه به گونه ای نیست که بتوان از روش QUS انگشتان به عنوان جایگزین DXA در تشخیص قطعی استئوپروز استفاده نمود اما شاید بتوان از آن به عنوان یک روش غربالگری مناسب سود جست.