میزان شیوع اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان دبیرستانی شیراز

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) شایعترین اختلال روانپزشکی کودکان در سنین مدرسه می باشد. بدلیل شیوع بالای این اختلال در کشورهای غربی و تاثیر آن بر عملکرد کافی فرد، این پژوهش با هدف بررسی شیوع ADHD در کودکان 11-6 ساله دبستانی شهر شیراز انجام پذیرفت.این مطالعه مقطعی در سال 1380 در نواحی چهارگانه آموزش و پرورش بر روی 2182 نفر دانش آموز (1083 پسر، 1099 دختر) با روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی صورت گرفت. اطلاعات ابتدا از طریق پرسشنامه تشخیصی غربالگر براساس مقیاس 18 نشانه ای DSM-IV در تشخیص ADHD تدوین شده و سپس ارزیابی بالینی نهائی دانش آموزان به همراه والدین آنها بوسیله مصاحبه بالینی براساس ملاکهای تشخیصی DSM-IV حاصل شده است.یافته ها نشان داد که براساس ارزیابی اولیه با پرسشنامه و ارزیابی نهائی بوسیله مصاحبه بالینی براساس ملاکهای تشخیصی DSM-IV شیوع کلی اختلال کمبود توجه و بیش فعالی 5.8% بوده که شامل 1.1% زیر گروه بدون توجه، 0.45% زیر گروه بیش فعال تکانشگر و 4.2% زیر گروه مرکب می باشد. همچنین از نظر ابتلا به ADHD بین پسرها (8.49%) و دخترها (3.18%) تفاوت معنی داری وجود دارد. (P<0.001) عملکرد تحصیلی این افراد نیز براساس معدل نمرات درسی آنها در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری نشان داد (P<0.001) که در افراد مبتلا پائین تر بوده است. نمره انضباط گروه مبتلا به این اختلال نیز تفاوت معنی داری با گروه شاهد داشته است (P<0.001) و آنها نمره کمتری دریافت نموده اند.با توجه به شیوع نسبتا بالای اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در دانش آموزان دبستانی و پیامدها و عوارض مطلوب آن، توصیه می شود برنامه هائی در جهت شناسائی و درمان زودرس این اختلال در جهت اعتلای بهداشت روانی این گروه از دانش آموزان ارائه گردد.