اثرات آب گریپ فروت

آب میوه گریپ فروت به عنوان یک مکمل غذایی در درمان کمبود پتاسیم کاربرد دارد. پکتین موجود در آن عامل مؤثری در کاهش کلسترول خون و بهبود تدریجی عارضه سفت و سخت شدن عروق خونی است. سایر اثرات آن شامل القای تجمع گلبول های قرمز، کاهش هماتوکریت ها و اثرات احتمالی ضدسرطان است.
یک یا نصف لیوان آب گریپ فروت می تواند به طور قابل ملاحظه ای موجب افزایش جذب و کاهش متابولیسم بسیاری از داروهای خوراکی متعارف شود. تداخل مابین آب گریپ فروت و برخی از داروها تحت عنوان «اثر آب گریپ فروت» نامیده می شود. در نتیجه این اثر، مقادیر بیشتری از داروهای تحت تاثیر قرار گرفته، وارد جریان خون شده و در نهایت اثرات درمانی و یا سمیت آنها افزایش می یابد.
سازوکار اثر آب گریپ فروت احتمالا ناشی از اثر یک یا چند ترکیب شیمیایی (به احتمال زیاد بیوفلاونوییدها و یا فورانوکومارینها) موجود در آن است که موجب مهار ایزوآنزیم هایسیتوکروم P450 به خصوص ایزوآنزیم 3A4 می شود. از این رو هر دارویی که به طور معمول توسط آنزیم مذکور متابولیزه می شود، ممکن است اثرات و یا سمیت آن در مصرف همزمان با گریپ فروت تشدید یابد.
این مقاله مروری دارد بر مطالعات و کارآزمایی های بالینی داروهایی که اثرات آنها به واسطه آب گریپ فروت تشدید می شود. این داروها شامل بنزودیازپین ها، آنتی هیستامین ها، مسددهای کانال کلسیمی، استاتین های پایین آورنده کلسترول، مضعف های سیستم ایمنی و... می باشند.