بررسی تغییرات طول تلومر در فازهای مزمن و بلاستیک لوسمی مزمن میلوژن

سابقه و هدف در سلول های پستانداران، طول تلومر و ساختار آن با سرطان ها و پیری سلولی مرتبط می باشد. کوتاه شدگی پیشرونده طول تلومر در ناپایداری ژنومی نقش دارد و کوتاه شدن آن در طیف وسیعی از سرطان های انسانی و هم چنین تغییر شکل و پیشرفت برخی بدخیمی های خونی گزارش شده است. لوسمی مزمن میلوژن(CML) در طول دوره بیماری دارای مراحل مختلفی می باشد. در این مطالعه جهت بررسی تغییرات طول تلومر، به بررسی لکوسیت های خون محیطی بیماران فاز مزمن(CP) و فاز بلاستیک(BP) CML پرداخته شده است.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. 14 بیمار CML فاز مزمن و 7 بیمار فاز بلاستیک که از فروردین سال 83 به بخش خون بیمارستان شریعتی مراجعه کرده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. طول تلومر در 21 بیمار CML با روش لکه گذاری ساترن در آزمایشگاه مرکز تحقیقات خون و پیوند مغز استخوان بیمارستان شریعتی تهران بررسی و با افراد کنترل نرمال هم سن مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت تحلیل نتایج از رگرسیون خطی و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.
یافته ها 43/71% (77/47 = 09/95 CI) از بیماران CP-CML در هنگام تشخیص، قطعات تکراری تلومری(TRF) کوتاه تر از حد نرمال(متناسب با سن) داشتند. میانگین طول تلومر در بیماران CP-CML و BP-CML به ترتیب برابر با kb 26/1 ± 98/6 و kb 06/1 ±81/4 بود که نسبت به میانگین طول تلومر در افراد نرمال هم سن(kb 19/1 ± 27/10) دارای کاهش معنی دار بود. هم چنین میانگین طول تلومر در افراد BP-CML اختلاف آماری معنی داری را نسبت به CP-CML نشان داد. میانگین میزان کوتاه شدگی طول تلومر در بیماران CP-CML و BP-CML نسبت به افراد نرمال هم سن به ترتیب kb 38/1 ± 31/3 و kb 9/0 ± 27/5 بود.
نتیجه گیری تفاوت معنی دار آماری میانگین طول تلومر بیماران CP-CML و BP-CML نسبت به افراد نرمال هم سن و تفاوت آشکار اندازه TRF در فاز مزمن و بلاستیک می تواند در پیشگویی تغییر فاز بیماری از مزمن به بلاستیک کمک کننده باشد.