هنر خردورزی...

موضوع این درس گفتارها یکی از محوری ترین مسایل فلسفه دین است: آیا اعتقاد به خدا و ایمان به کلام الهی یک حالت ذهنی عقلانی1 یا خردپذیر2 است؟ من در این درس گفتارها به این پرسش پاسخ می دهم که آیا ایمان امری عقلانی است؟ پاسخ من به این پرسش بدین سان خواهد بود که تلاش کنم تعریفی دقیق تر از ماهیت ایمان و تعقل ارایه دهم. طرفه این که، من دریافته ام که تعریف عقل بسی دشوارتر از تعریف ایمان است. به همین دلیل، دو درس گفتار اول را به بررسی ماهیت عقل اختصاص داده، فقط در دو درس گفتار آخر به بررسی اعتقاد به خدا می پردازم. در درس گفتار اول به بحث از رایج ترین تقریر فلسفی عقل یا عقلانیت3 پرداخته، آن را رد می کنم. در درس گفتار دوم می کوشم تا به جای تقریر پیشین، تقریری بهتر ارایه دهم. آن گاه در درس گفتار سوم این پرسش را فراپیش خواهم نهاد که آیا اعتقاد به وجود خدا با عقلانیت، طبق تعریفی که از آن ارایه دادم، سازگار است. و بالاخره در واپسین درس گفتار، همین پرسش را در باب نوع دیگری از اعتقاد، یعنی ایمان به امور وحیانی، مطرح خواهم کرد. اولین عنوان مورد بحث من ماهیت عقلانیت است; یعنی شان عقل. اما نخست باید چند کلمه ای پیرامون منظورم از (اعتقاد به خدا) سخن بگویم.