معرفت شناسی و باور دینی

در این نوشته می خواهم به یکی از غامض ترین مشکلات فلسفی در طول تاریخ فلسفه، یعنی معرفت شناسی باور دینی، بپردازم; هم به خاطر اهمیت خود این موضوع و هم به عنوان نمونه ای از چگونگی کاربرد جنبه های مختلف نظریه معرفت درباره موضوعی خاص. من طرح کلی آنچه را که به نظرم بهترین دلیل برای توجیه باور دینی است، ارایه می کنم و منحصرا به ادیان خداگروانه مخصوصا یهودیت، مسیحیت و اسلام نظر دارم; اما استدلالهای من برای انواع دیگر باورها، یعنی باورهای علمی (مانند نظریه تکامل داروین)، سیاسی (مانند محافظه کاری، سوسیالیزم و فمینیسم) و اخلاقی (مانند سودگروی، واقع گروی و ضد آن و سقط جنین) نیز کاربرد دارد. ادعا نمی کنم که شرح و تفسیر من شرح و تفسیری کامل، چه برسد به این که کاملا موفق، است، اما گمان می کنم که آموزنده و قابل قبول باشد.