بررسی تاثیر آموزش احتیاط های همگانی بر مواجهات شغلی

مواجهه شغلی که ممکن است کارکنان بهداشتی، درمانی را در معرض خطر ابتلا به عفونتهای هپاتیت B، C و HIV قرار دهد، مواجهه با خون و مایعات بدن بیماران به شکل مواجهه پوستی و مواجهه غشاهای مخاطی می باشد. بهترین راه پیشگیری از این مواجهات به کارگیری احتیاط های همگانی است. در بخشهایی که احتمال مواجهه شغلی بیشتر است مانند دیالیز، اتاق عمل، اورژانس و زایمان، رعایت آنها اهمیت ویژه ای می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش احتیاط های همگانی بر مواجهات شغلی از ماماها به عنوان یکی از گروه های پرخطر کادر بهداشتی، درمانی انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و به صورت مورد- شاهدی انجام شد. جهت انجام تحقیق از روش نمونه گیری سرشماری استفاده شد. گروه مورد شامل تمامی 20 نفر مامای تنها زایشگاه آموزشی رفسنجان و گروه شاهد شامل تمامی 18 نفر مامای یکی از زایشگاه های آموزشی کرمان بود. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه دو قسمتی حاوی برخی ویژگی های فردی و تعداد انواع مواجهات در سه ماه اخیر بود که توسط خود افراد در ابتدای طرح و مجددا سه ماه بعد از آموزش چهره به چهره گروه مورد تکمیل شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری Chi-Square، t زوج و مستقل در سطح معنی داری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین مواجهات شغلی گروه های مورد و شاهد قبل از آموزش به ترتیب 10±7/25 و 1/7±6/21 و پس از آموزش به ترتیب 6/4±6/14 و 1/6±2/20 بود. مقایسه میانگین مواجهات شغلی قبل و بعد از آموزش نشان می دهد که این میانگین در گروه مورد به طور معنی داری کاهش یافته است (001/0=P) اما تفاوت معنی داری بین میانگین مواجهات شغلی گروه شاهد قبل و بعد از آموزش وجود نداشت (3/0=P).
با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، به نظر می رسد آموزش احتیاط های همگانی می تواند راه و روش مؤثری در جهت کاهش مواجهات شغلی کارکنان بهداشتی، درمانی باشد.