بررسی بروز PTEN به روش ایمنوهیستوشیمی در آندومتر پرولیفراتیو نرمال، هیپرپلاستیک و کارسینوم آندومتریوئید

آدنوکارسینوم اندومتریوئید آندومتر از شایع ترین بدخیمی های دستگاه تناسلی خانم ها بوده که به دنبال یک سری تغییرات ژنتیکی به شکل فعال شدن انکوژن ها و از بین رفتن فعالیت ژن های ساپرس کننده تومور ایجاد می شود. در حال حاضر شایع ترین تغییر ژنتیکی در این کارسینوم موتاسیون در ژن PTEN بوده که در 83-50% از موارد دیده می شود.
تعداد 90 نمونه کورتاژ آندومتر شامل 30 آندومتر پرولیفراتیو، 30 نمونه انواع آندومتر هیپرپلاستیک و 30 کارسینوم آندومتریوئید انتخاب و رنگ آمیزی PTEN به روش ایمنو هیستوشیمی بر روی بلوک های پارافینی صورت گرفت و درصد رنگ پذیری به شکل نیمه کمی با دو Cut- point 10% و 50% بررسی گردید.
با در نظر گرفتن 10% cut-point از بین رفتن بروز PTEN 0%، 0%، 30%، 7/51% به ترتیب در فاز پرولیفراتیو، هیپرپلازی ساده، هیپرپلازی پیچیده و کارسینوم آندومتریوئید و در 50% CUT-POINT 0%، 5/3%، 30% و 2/55% به ترتیب در فاز پرولیفراتیو، هیپرپلازی ساده، هیپرپلازی پیچیده و کارسینوم آندومتریوئید دیده شد. همچنین با مقایسه عدم بروز PTEN در هیپرپلازی ساده و هیپرپلازی پیچیده بدون آتیپی تفاوت معنی دار به دست نیامد. علاوه بر این تفاوت معنی داری نیز بین هیپرپلازی پیچیده با آتیپی و کارسینوم آندومترئید دیده نشد. اما تفاوت آماری معنی داری بین عدم بروز PTEN در فاز پرولیفراتیو و کارسینوم آندومتر دیده شد.
بر اساس نتایج با عدم بروز ژن PTEN در کارسینوم اندومترئید و هیپرپلازی پیچیده با آتیپی، ارزیابی بروز PTEN به طریق ایمنوهیستوشیمی می تواند یک روش موثر در شناسایی فقدان این پروتئین در ضایعات مختلف باشد.