فراوانی بتالاکتامازهای وسیع الطیف در ایزوله های پسودوموناس آئروژینوزا در بیماران سوختگی

از آنجا که مقاومت به سفالوسپورین های با طیف گسترده در اثر اکتساب ژن های کد کننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف در پسودوموناس آئروژینوزا در نقاط مختلف دنیا در حال افزایش است، در این مطالعه الگوی مقاومت و شیوع ژن های بتالاکتاماز OXA-10 و PER-1 در پسودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران سوختگی بررسی گردید.
تعداد یک صد ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا، به روش شیمیایی تعیین هویت شدند. سپس الگوی مقاومت به روش DAD و شناسایی سویه های تولیدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف به روش Combined Disk مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص ژن های کدکننده OXA-10 و PER-1 از روش PCR استفاده گردید.
در بین 100 ایزوله پسودوموناس آئروژینوزا مقاومت به آنتی بیوتیک های سفودوکسیم، آزترونام، سیپروفلوکساسین، اوفلوکساسین، سفتازیدیم، سفپیم، ایمی پنم، مروپنم، سفوتاکسیم، لووفلوکساسین، پیپراسیلین- تازوباکتام و سفتریاکسون به ترتیب 100، 90، 83، 92، 85، 88، 63، 66، 98، 89، 70 و 91 درصد بود. در این میان 40 سویه (40%)، ESBL مثبت تشخیص داده شدند، که از بین آنها 29 سویه (29%) از نظر ژن OXA-10 و 18 سویه (18%) از نظر ژن PER-1، مثبت بودند.
این مطالعه نشان دهنده گستردگی بالای مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع سویه های تولید کننده ژن های کدکننده OXA-10 و PER-1 در پسودوموناس آئروژینوزا بیماران سوختگی در ایران می باشد که لازم است ضمن اصلاح روش های رایج، نسبت به استفاده از پروتکل های درمانی مناسب تر اقدام نمود.