شرایط هیپرناترمیک و بیهوشی با داروی کتامین: رت های نر ویستار

هیپرناترمی عملکرد اکثر دستگاه های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، حتی بیهوشی نیز تحت تاثیر این اختلال الکترولیتی قرار می گیرد. هدف از این تحقیق بررسی پاسخ به داروی بیهوش کننده کتامین با دزاژ mg/kg125 در رت های هیپرناترمیک بود.
60 رت نر ویستار (Wistar) که دارای وزنی معادل 20±300 گرم بودند به طور تصادفی به سه گروه تقسیم گردیدند. گروه کنترل از آب شرب و رت های گروه تست یک و گروه تست دو از محلول کلرور سدیم 1% و 2% به عنوان منبع آب شرب به مدت 144 ساعت استفاده نمودند. حساسیت به داروی بیهوشی شامل: دوره زمانی بین تزریق کتامین و مهار رفلکس سر پا ایستادن، مهار پاسخ به تحریک های دردناک، زمان لازم برای پیدایش مجدد پاسخ به تحریک های دردناک و بهبودی کامل از بیهوشی مورد مطالعه قرار گرفت.
زمان لازم برای مهار رفلکس سر پا ایستادن و زمان لازم برای مهار پاسخ به تحریک های دردناک در گروه تست دو از گروه تست یک و گروه کنترل به طور معنی داری کوتاه تر بود، زمان لازم برای پیدایش مجدد پاسخ به تحریک های دردناک و بهبودی کامل از بیهوشی در گروه تست دو از گروه تست یک و گروه کنترل به طور معنی داری طولانی تر بود.
هیپرناترمی بیهوشی با داروی کتامین را در رت تحت تاثیر قرار داده و سرعت گذر از مراحل بیهوشی را افزایش می دهد. دوره زمانی اثربخشی کتامین افزایش یافته و برگشت از بیهوشی به طور معنی داری با تاخیر همراه است.