بررسی مارکرهای PCNA، ki - 67 در فولیکول دندانی و کیست دنتی ژروس

کیست دنتی ژروس شایع ترین کیست تکاملی ادنتوژنیک است که از R.E.E منشا می گیرد و قابلیت تبدیل نئوپلاستیک به ضایعاتی نظیر Ameloblastoma، Mucoepidermoid carcinoma وSquamous cell carcinoma را دارد. ki- 67، PCNAدو مارکر پرولیفراسیون سلولی می باشند که در کیست ها و تومورهایی با منشا اپی تلیالی قابل ردیابی هستند. با توجه به شیوع این کیست و فولیکول دندان و عوارض شناخته شده آن ها و اهمیت اطلاع از مارکرهای دخیل در بروز آن ها و هم چنین وجود گزارشاتی مبنی بر مشارکت مارکرهای Ki-67، PCNAدرایجاد آن ها این تحقیق برروی نمونه های موجود در بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی صورت گرفت.
این تحقیق با طراحی توصیفی انجام گرفت. تعداد20نمونه فولیکول دندانی و20 نمونه کیست دنتی ژروس که تشخیص قطعی داشتند از فایل دانشکده خارج و مارکرهایPCNA ki-67 با روشIHC و به کارگیری تکنیک streptavidin- avidin biotin در زیرمیکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج با روش های آمارتوصیفی و تحلیلی مورد قضاوت آماری قرارگرفتند.
از20 نمونه فولیکول دندانی 25% برای مارکرKi-67 مثبت بودند. این مقدار برای کیست دنتی ژروس 70%بود. مارکر PCNA در 35% فولیکول های دندانی و80% کیست دنتی ژروس مثبت بود.
به نظرمی رسدکه افزایش بروز مارکرهایPCNA، ki-67 درپاتوژنزکیست دنتی ژروس دخیل باشد. بررسی نقش آن ها را با تحقیقات تحلیلی پیشنهاد می کنیم