وضعیت آلودگی به هپاتیت ث (HCV) در زندان های کشور و رابطه آن با اعتیاد

هپاتیت شایع ترین بیماری کبدی است که در اثر انواع ویروس ها، داروها، الکل و سایر عوامل ایجاد می شود. هپاتیت ث یکی از مهم ترین هپاتیت های ویروسی منتقله از راه خون است که باتوجه به شیوع قابل توجه آن در معتادان تزریقی، بررسی وضعیت آلودگی به این بیماری در زندان ها اهمیت خاصی دارد.
این مطالعه مقطعی(Cross sectional) با هدف تعیین میزان آلودگی به ویروس هپاتیت ث (HCV) در زندان 10 شهر یا استان مختلف کشور انجام شد. نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده برروی 8630 نمونه خون زندانیانی که حداقل 3 ماه در زندان اقامت داشته اند، در 10 زندان از سال 1379 تا 1384 مورد بررسی قرار گرفت و میزان شیوع و عوامل تاثیرگذار بر آن مانند سن و اعتیاد تزریقی تعیین گردید.
بر اساس نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده در زندانیان در زمینه آلودگی به هپاتیت ث و بررسی عوامل تاثیرگذار بر آن مانند سن و اعتیاد تزریقی، فراوانی آلودگی به HCV از 8/7% تا 9/67% متغیر بود. در کل زندان های بررسی شده، شیوع آلودگی به HCV 85/37% (با فاصله اطمینان 95%: 9/38%-8/36%) بود. در بررسی ارتباط بین ابتلا به HCV با سن تقریبا در تمام گروه ها با بالا رفتن سن افراد درصد آلودگی نیز افزایش یافته و در گروه سنی بالای 30 سال میزان آلودگی به طور معناداری بالاتر بود. در بررسی فاکتورهای خطردر زندان های مختلف نیز رابطه معناداری بین افزایش میزان شیوع آلودگی به ویروس هپاتیت ث با اعتیاد تزریقی وجود داشت.
در مجموع یافته ها نشان می دهد که شیوع ابتلا به HCV در زندانیان کشور درحال افزایش است. به دلیل تجمع گروه های با رفتارهای پرخطر مثل معتادین تزریقی و عدم رعایت احتیاطات استاندارد در زندان، بیماریابی های منظم و اقدامات پیشگیرانه و سهولت دسترسی این جمعیت پرخطر به امکانات درمانی توصیه می شود.