بررسی فراوانی سرولوژیک هپاتیت A در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان های اطفال شهر تهران در سال 1381

خلاصه هپاتیت A یک بیماری ویروسی است که اغلب از راه دستگاه گوارش انتقال می یابد. این بیماری شیوع نسبتا بالایی در کشورهای در حال توسعه دارد، به طوری که بیشتر افراد در سنین کودکی به آن مبتلا می شوند. از آنجا که مطالعات اپیدمیولوژیک در این زمینه در کشور ما ناچیز است، این مطالعه برای بررسی فراوانی هپاتیت A در کودکان مراجعه کننده به بیمارستان های شهر تهران در سال 1381 انجام شد. در این مطالعه توصیفی 1018 کودک 6 ماه تا 15 سال مراجعه کننده به چهار بیمارستان اصلی کودکان شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول (6 ماه تا 9/4 سال؛ تعداد: 469 نفر)، گروه دوم (5تا9/9 سال، تعداد: 290 نفر) و گروه سوم (10 تا15 سال، تعداد: 259 نفر). سرم این افراد برای بررسی وجود ایمونوگلولین G بر ضد هپاتیت A به وسیله روش الایزا بررسی شد. آنالیز آماری نتایج حاصل از این مطالعه به کمک آزمون کای دو انجام شد. فراوانی کلی هپاتیت A در جمعیت مطالعه شده 3/22درصد (در جامعه 9/24- 7/19درصد با حدود اطمینان 95 درصد) بود. شیوع در گروه اول 1/21 درصد، در گروه دوم 21 درصد و در گروه سوم 9/25 درصد بود. تفاوت معنی داری در فراوانی وجود IgG بر ضد هپاتیت A در گروه های سنی مختلف و نیز بین پسران و دختران مشاهده نشد. نتیجه گیری و توصیه ها: یافته های فوق حکایت از تغییر اپیدمیولوژی هپاتیت A در جمعیت مطالعه شده دارد. با توجه به احتمال همه گیری ناگهانی در مناطق با آلودگی متوسط تا پایین به علت مجاورت با مناطق با آلودگی زیاد، تغییر در راهکارهای پیشگیری و درمان هپاتیت A و ایمن سازی علیه آن الزامی به نظر می رسد.