بررسی مقایسه ای تاثیر پاکسازی دهان بوسیله محلول دهانشیویه کلرهگزیدین 0.2 درصد و سرم نمکی بر میزان تشکیل پلاک های دندانی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارسان لقمان حکیم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مکانیسم عفونت های تنفسی، کلونیزاسیون دستگاه تنفسی-گوارشی و آسپیره ترشحات به دستگاه تنفسی تحتانی می باشد. در بیماران تحت دستگاه تهویه مصنوعی بعد از 48 ساعت اول بستری فلور طبیعی حلق دهانی تغییر می کند و عوامل بیماری زا جایگزین فلور طبیعی می شوند و پلاک های دندانی محل خوبی برای رشد و تکثیر عوامل بیماری زا می باشند.
بررسی تاثیر پاکسازی دهان بوسیله محلول دهانشویه کلرهگزیدین 2/0 درصد بر میزان تشکیل پلاک های دندانی در بیماران بخش مراقبت های ویژه می باشد.
پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است با 80 بیمار تحت دستگاه تهویه مصنوعی که لوله گذاری داخل تراشه شده و دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. دهانشویه در گروه مداخله 40 نفر کلرهگزیدین 2/0 درصد و گروه کنترل 40 نفر با سرم نمکی دو بار در روز به وسیله سواب بر روی سطوح دندان ها، کام، روی زبان و داخل گونه ها انجام شد. شاخص پلاک های دندانی روزانه تا سومین روز بستری محاسبه گردید.
شاخص پلاک های دندانی در اولین روز در هر دو گروه به شدت افزایش پیدا کرد(میانگین 79/42 و 22/50) و در روز دوم مقداری کاهش نشان داد که در گروه کلرهگزیدین این کاهش از گروه سرم نمکی بیش تر بود. آزمون آماری تفاوت قابل توجه آماری را در میزان پلاک های دندانی در گروه کلرهگزیدن نسبت به گروه سرم نمکی نشان نداد (132/0P=).
پاکسازی دهان با سواب محلول کلرهگزیدین دوبار در روز تفاوتی با محلول سرم نمکی در تشکیل پلاک های دندانی طی دو روز اول بستری ندارد.